Het huis van de Cullens

Edward kwam met Renesmee in zijn armen het huis binnengewandelt tot hij de geur van Jacob buiten rook. Hij snoof en liep naar zijn kamer waar hij Renesmee in het kinderbedje legde. Hij liep naar de raam en keek naar buiten. Alice was er ook maar die kon niet zien wat er met Bella nu gebeurde. Waarom ging ze nu naar La Push het slechtste idee sinds dagen.

Renesmee keek naar Edward die haar in zijn armen had. Ze giegelde zacht en keek naar het huis. Zou dit haar thuis zijn? dacht ze snel toen ze de deur bekeek. Ze liet haar bruine ogen weer naar Edward gaan en keek hem verwachtingsvol aan. Misschien zou hij haar aan iemand laten zien ofzo.

Bijna de hele meute Cullens kwam binnen buiten zijn vader,moeder en Alice. Ze liepen naar Renesmee en keken de kleine prachtige baby aan. "Laat haar niet schrikken jongens,ik meen het"zei hij tegen hun. Emmet en Rosalie keken hem droog aan en keken dan weer naar de baby. Edward liep naar hun toe. "Dit zijn je oom en tante en hij daar is ook een oom van je"zei hij en keek naar Renesmee die o zo cute was. Toch zaten zijn gedachten bij Bella in La push.

Alice liep op Renesmee af en stak haar tong uit naar haar mooie broer. 'Edje.. doe rustig, ik denk niet dat ze bang is voor ons?!' zei ze lachend. Ze liep naar het wiegje en hing over de rand, rustig bekeek ze haar nichtje en stak haar tong nu speels naar haar uit. 'Nichtje van me! Wat een mooierd ben jij!' riep ze lachend. Ze stak haar hand uit maar trok die meteen terug. 'Heeft ze een gave?' vroeg ze twijfelend aan haar broer. Ze zag dat hij er niet met zijn gedachte bij was en knipte met haar vingers. 'Hé.. Edward?! Waar is Bella trouwens?' vroeg ze. Ze staarde naar het raam en keek toen weer naar Renesmee met haar engelen gezicht.

Hij keek haar even aan. En raakte door de knip met haar vingers uit gedachten. "Ik weet het niet,ze laat mij en bella dingen zien door ons aan te raken"zei hij tegen haar. "En Bella is bij Jacob"die naam spuugde hij zowat uit. Hij vond het een slecht idee van Bella om naar Jacob toe te gaan. Zeker nu.

Renesmee glimlachte naar al de vampiers die plots op haar af kwamen. Ze begreep al heel snel dat dit haar familie zou zijn. Ze keek naar Alice die bij haar wieg kwam staan. Ze giegelde toen Alice haar tong uit stak naar haar. Zo dit was dus haar nichtje. Ze zag dat Alice weer naar Edward keek en vroeg zich af wat ze met 'gave' bedoelde. Misschien zou hij antwoord geven. Toen Edward iets vertelde stak Renesmee haar hand uit naar Alice haar wang en raakte die aan. Ze liet haar wat beelden zien van Bella die verdween, en haar weg met Edward naar huis.

Alice trok haar wenkbrauw op en ging op de rand van het bedje zitten, ze staarde naar Renesmee. 'Ik kan de toekomst voorspellen! Misschien vormen we wel een team!' zei ze lachend. Op dat moment stak Renesmee haar handje naar Alice's wang uit en liet haar beelden zien. Gedesorienteerd deinsde ze achteruit en keek verschrikt naar de wieg. 'Jeetje.. dat kan ze bij iedereen.' zei ze zachtejs. Ze liep weer wankel naar het wiegje toe en tilde Renesmee op, ze tikte op haar neus en grijnsde. 'Wat een speciaal kindje ben jij toch!' zei ze lachend. Ze liep met Renesmee naar Edward toe en keek hem bezorgd aan. 'Jacob? Dat is gevaarlijk.. ze is nét vampier.. dit kan toch niet!' zei ze haast fluisterend.

Renesmee giechelde nogmaals toen Alice het had over een team en haar oppakte. Ze vond het allemaal best, want Alice vond ze nu al heel erg aardig. het was bijna zeker dat ze een goede band met haar zou krijgen als ze wat groter was. Toen ze weer uit de wieg was keek ze naar haar vader. Ze hadden het over een persoon, en dat er iets gevaarlijk was. Daarbij viel de naam Bella en ze wist dat, dat haar moeder was. Zou er iets zijn met Bella?

"Alice ik moet naar haar toe,maar toch Jacob ik weet het niet"zei hij tegen haar. Hij keek naar Renesmee en glimlachte eventjes. Ze had een klein vierkant hoofdje net als hij. Hij grijnsde even en keek haar aan. "Ik hoop dat er niets erg gebeurd met haar"zei hij.

(klein vierkant hoofdje :') )
Alice keek lachend naar de giechelende Renesmee en *danste* met haar door de kamer. Ze bleef staan toen Edward begon te praten en draaide zich om. 'Jacob.. dat is toch een weerwolf?! Zo'n hond .. Ik zou het niet doen.. Het is gevaarlijk.. waarom is ze daar heen gegaan?!' vroeg ze. Ze liep naar haar broer toe en liet haar hand op zijn schouder zakken, vrijwel meteen krijg ze een visioen, ze wankelde en greep zich net optijd vast aan de rand van eht wiegje. 'Jacob keek woest naar Bella en Edward, hij gromde en Bella kreeg een rode gloed in haar ogen, Jacob begon te rennen richting Edward en sprong omhoog, hij werd een grote bruine wolf...' Alice keek verwilderd naar Edward en liet Renesmee zachtjes in het wiegje zakken. 'Edward.. neit gaan.. hij word wild zodra hij je ziet.' zei ze. Ze keek angstig naar haar broer en sloeg haar ogen neer.

"Inderdaad het is een weerwolf"zei hij en snoof even kort. Toen hij haar koude hand op zijn schouder voelde keek hij naar haar. Toen ze de woorden sprak wist hij zeker dat het een foute keuze was van Bella. "Iemand moet naar haar,ik vertrouw jacob niet"zei hij. Hij legde zijn hand op de hare en zuchte even. "Ze moest er niet naartoe gaan"zei hij.

Alice staarde naar de grond, haar blik hard en haast dodelijk. 'Het is inderdaad veels te gevaarlijk. Maar.. ik denk niet dat .. dat ze zijn woede zal uitlokken. Ze is verstandig alleen een beetje onhandig.. Ik weet zeker dat ze zo terug komt!' zei ze gerust stellend. Ondertussen piekerde ze ook nog een beetje om haar .. 'Ze zal er alles aandoen om Renesmee en jou te helpen.. ze doet geenv erkeerde dingen, ik weet het zeker!' zei ze. Ze twijfelde niet aan haar woorden, Bella was onhandig maar niet dom, ze zou alles over hebben voor Edward en Renesmee. Ze grijnsde en liep weer naar de wieg waar ze overheen ging hangen. 'Ze lijkt op jou.. En op Bella..' zei ze droogjes.

Edward keek haar aan en zuchte even diep. "Het zal vast wel zo zijn"zei hij. Hij liep ook naar de wieg en streek over het hoofd van Renesmee. "Laten we hopen dat ze het karakter van Bella heeft"zei hij tegen haar en grijnsde even. Hij keek naar Alice. "Zodra je denkt dat er iets fout is ga dan naar La Push"zei hij.

'Komt voor mekaar broertje van me!' zei ze lachend. Alice gaf Edward een speelse duw en liep naar het raam. Ze moest zich concentreren en haar visioenen niet verdringen. Ze ging zitten op het randje van het kozijn en staarde naar de rode auto van Rosalie voor het huis. 'Zijn ze al komen kijken?' vroeg ze vaagjes aan Edward. Ze was er niet bij met haar gedachte en kneep in haar handen. Ze bleef onrustig zitten en dacht aan hoe ze naar La push zou gaan. Jacob zou haar ook aan kunnen vallen, of was hij zo'n heer dat hij geen vrouwen aanvloog? Ze keek geirriteerd naar buiten en staarde naar de zwrte vogels die door de lucht trokken, wat een zorgeloos leven toch.

"Ja hoor ze zijn al lang hier geweest"zei hij tegen haar en keek naar Renesmee. Ze had de ogen van haar moeder,maar toch leek ze hard op Edward. Hij keek even naar Alice,ze maakte zich zorgen dat zag je aan haar. En hij kon dat ook horen door zijn gaven. Hij keek naar buiten en zette zich neer op het bed.

Alice kon niet langer rustig zitten. 'Ik .. ga .. even naar buiten, frisse lucht is heerlijk.' zei ze aarzelend. Ze knikte schamper naar Edward en liep langs de wieg, ze gaf Renesmee een aai over haar hoofd en liep naar de deurpost, onder de post bleef ze staan. 'Doe je geen domme dingen?!' vroeg ze nog lachend. Ze sloeg haar ogen neer en verdween snel van de trap, alleen haar geur hing nog rond in huis.

Edward keek naar Alice die vertrok en knikte naar haar. Hij legde zich neer op het bed en dacht steeds meer aan Bella. Hij beet even op zijn tanden en keek naar de wieg van Renesmee. Hij liep ernaar toe en haalde haar eruit. "Weet jij wat je moeder nu doet"vroeg hij aan haar.

Renesmee keek naar Alice die naar buiten liep. Daarna werd ze opgepakt door haar vader. Meteen vroeg hij haar iets en ze schudde van nee. Waar haar moeder was dat wist ze niet. Het was allemaal nog zo nieuw dat ze niet altijd bij haar was.

Hij keek Renesmee aan en glimlachte kort. Hij drukte haar een kusje op haar voorhoofd en keek even in de kamer rond. "Jij gaat later wel een ding doen voor me,dat is wegblijven bij de weerwolven,bij jacob en zijn vrienden dus"zei hij. Hij keek Renesmee even strak aan en wachte haar reactie af. Bella moest maar is gaan terug komen en wel nu. Anders trok hij zelf naar La push.

----------------
Renesmee was al weer terug naar huis gebracht door Bella. Nu lag ze in haar wieg en haar vader en moeder waren niet thuis. Ze verveelde zich heel erg en was wel op voor wat avontuur. Rustig staarde ze voor zich uit met haar bruine ogen. Ze vroeg zich wel af wat haar ouders aan het doen waren. Ze had er geen idee van dat Bella nu boos was op Jacob. Renesmee zou nooit boos kunnen zijn op Jake. Ze voelde de aantrekking die hij ook voelde en het liefst liep ze nu naar hem toe om gezellig met hem te gaan spelen, maar dat zou niet kunnen en al zeker niet met haar ouders.

Edward kwam de kleine kamer binnen en liep naar de wieg van Renesmee. Hij haalde haar eruit en keek haar zachtjes aan. Ze mocht nooit in de handen van Jacob vallen,dan zou hij hem al helemaal vermoorden. Maar dat was zijn plan toch al lang. Hij stak zijn vinger in haar kleine handje en kribbelde daar zachtjes.

Esme was in de deurlijst van de kamer gaan staan en liep naar Edward toe. "Je maakt je zorgen Edward,maar Renesmee zal even sterk worden als jou en Bella en ze zal net als jou de goede keuze's maken,dus het is voor niets nodig. Ik weet wat het inprenten is en na een tijd zal ook kleine Renesmee naar Jacob toe willen gaan,dat zul je moeten accepteren jongen. Maar denk nu even voor een tijd aan jou,Bella en Renesmee,het komt wel goed"zei ze tegen hem en legde zijn hand even op zijn schouder.

Edward keek naar Renesmee en hoorde dan zijn moeder. Hij keek haar aan en luisterde dan ook naar haar. Ze sprak misschien de waarheid over Jacob en Renesmee. "Zolang hij haar niets aandoet,zal ik het maar moeten accepteren,maar ook maar een verkeerde opmerking en dan zit hij met een probleem"zei hij tegen zijn moeder en keek dan weer naar Renesmee. "Ze lijkt veel op me,maar toch ik hoop dat ze de goede weg zal kiezen"zei hij tegen haar.

Renesmee voelde hoe ze werd opgetild en keek naar Edward. Ze schoot met haar hand naar zijn wang en liet hem haar uitstapje naar Jacob zien. De herinneringen waren erg vrolijk en ze wilde graag nog eens gaan. Dat maakte ze wel duidelijk aan Edward. Ze was niet bang voor zijn reactie, ook nog niet bewust van de haat die hij koesterde voor Jake. Bij het horen van haar oma giechelde ze. Ze keek naar haar en hoorde haar woorden. Blij door wat ze zei, omdat Esme het wel leek te begrijpen.

Edward zag al de beelden en keek naar de grond. Een diepe zucht gevolgd door een zwak gegrom klonk door de kamer. Hij wou het wel uitleggen tegen haar,maar vond de juiste woorden niet. Buiten de oude vete tussen de weerwolven en de vampiers en hun natuurlijke haat tegen over elkaar. "Renesmee,ik weet dat je naar Jacob wilt,maar ik durf je niet te laten gaan,zie je,er is vroeger een oude beslissing genomen,de vampieren,ik,je mama,en al de rest in dit huis,mogen normaal niet naar La Push waar de weerwolven Jacob en de andere zijn. Ik en Jacob haten elkaar en daarom wil ik je niet laten gaan"zei hij tegen haar.