Het huis van Billy & Jacob.

Jacob keek naar Bella. Hij grijnsde nog breder door Bella's reactie. 'Heey, heey, kalm aan stress-kip, Ten eerste, die bloedzuiger kan dit niet zien, wij zijn weerwolven, en ten tweede, ik wil niet dood!' Zei Jake met een grijns en keek nog steeds even strak naar Bella. 'Ik ga anders wel ff naar buiten, lucht happen, ff iets verscheuren meschien.. doe jij hetzelfde.' Zei Jake kalm en keek naar Bella. Hij liep riching het raam en sprong er makkelijk uit. Toen keek hij omhoog, wachtend tot Bella kwam.

Bella snoof toen Jacob zo cool bleef en zag hem uit het raam springen. Ze probeerde wat kalmer te worden en bleef uit het raam hangen terwijl ze naar beneden keek. 'Ja.. Alice kan heus wel zien wat we doen.. ze kan het voorspellen ..' zei ze nors. Ze zuchtte en liet zich sierlijk naar beneden zakken terwijl ze als een soort ballerina op de drassige grond viel. 'Je was toch ingeprent met m'n dochter?!' zei ze luchtig terwijl ze haar tong plagend uitstak en naar hem toe liep, ze keek naar de grote boom die voor haar uitstrekte en klom er met egmak in, volgens stoven op uit de bomen hij schudde gevaarljk. Bella bleef rustig zitten en schopte har schoenen uit, ze har lucht nodig. Ze keek omlaag naar Jacob en wachtte geduldig op een antwoord of move. :'D

Jacob rolde verveel met z'n ogen toen Bella over Renesmee begon. 'Ja, dus?' Zei hij tegen haar een grijnsde. Jake liep zoals normaal op blote voeten, een korte broek zonder shirt erop. Hij keeek naar bella en grijnsde. Toen rende hij een stukje vooruit, terwijl Jacob rende veranderde hij. Edward zou nu kunnen horen wat hij dacht maar Bella kon dat niet. Hij moest nu op een andere manier praten met haar. Jake ging onder de boom staan waar Bella in zat en kefte irritant naar haar. Hij grijnsde een vage wolven-lach.

Bella keek toe hoe Jacob veranderde en trok een normaal mogelijk gezicht, ze klom uit de boom toen hij eronder begon te keffen en gromde. Ze sprong op de grnod en gleed uit over het natte mos. Ze rolde met haar ogen en kroop naar Jacob-wolf toe om hem te aaien. Ze begon hem wild te aaien en bleef hem lachend aankijken, hij was lief zo. Ze keek naar zijn vage wolven lach en grijnsde droogjes terug. 'Nou.. volgens mij wil jij heel graag jagen jongen.' zei ze met een :'D-gezicht.

Jacob keek met een omg-gezicht terug. Hij drukte zijn grote kop tegen Bella aan. Z'n ogen zeiden meer als anders. 'Ik ben sneller dan jij!' Dacht Jake met een grijns. Hij drukte zijn koude neus tegen haar arm. Toen keek hij even langs Bella heen. Hij zag iets, iets vaags en snels. Hij had wel gehoord van jonge vampieren die waren los gebroken door iets. Ze liepen hier vast rond. Weer zag hij een schim voorbij schieten. Nu wist Jake bijna zeker dat ze werden bespied. Hij gromde laag en legde z'n oren naar achteren.

Bella drukte haar wang tegen die van Jacob en stond op, ze zag opeens wat voorbij schieten en keek verward om zich heen, een flits herhaalde zich en ze keek dom voor zich uit, 'Jake.. wat is er?' vroeg ze toen hij zijn oren naar achteren deed en laag gromde. Ze veerde overeind en begon ongeduldig te trappelen, een paar flitsen gingen weer langs haar heen en ze voelde de windvlaag in het voorbijgaan tegen haar huid drukken. Nog wat angstig keek ze naar Jacob en knikte langzaam. 'Watervallen?' vroeg ze dom. Ze awchtte niet op antwoord en begon te rennen, Jacob hield haar wel bij.

Jacob keek naar Bella die watervallen zei. Hij was er zo. Hij keek nog even om zich heen om te kijken of er toch niets was. Toen Jake alles veilig had gesteld rende hij zo snel hij kan achter Bella aan. Na even rende hij ook naast haar en nam haar tempo aan. Hij keek nog steeds hier en daar om zich heen. Hij vond het nog steeds onveilig hier. Het was ook nooit anders geweest. Jake keek even naar Bella en toen weer voor zich uit.

-------------------------------------
Jacob was al weer terug veranderd in zijn mensenvorm omdat hij zijn huis naderde. Hij zuchtte. Toen zocht hij de sleutel van de deur zijn zak en stak hem in het slot. Hij gooide de deur open, haalde de sleutel eruit en keek de woonkamer in. Jake keek naar Billy die op de bank zat als gewoonlijk. Jake gooide de deur dicht en keek naar Billy. 'Hay,' mopelde hij droogjes. 'Oké Jake,' Zei Billy's stem. 'Wat is er?' Herhaalde hij. Jake zuchtte en plofte naast Billy neer. 'Bella .. Renesmee .. Edward .. bloedzuigers..' Zei hij aleen maar. 'En nu in het Nederlands Jake.' Zei Billy met opheven wenkbrauwen. Jacob haalde diep adem. 'Bella had Renesmee megenomen naar hier, je weet wel, dat kleine baby'tje. Ik ben even doodleuk met dat kind ingeprent en zit nu in de shit..' Zuchtte Jake. Een zette een nep-grijns op naar Billy. Billy wist even geen woord uit te brengen naar Jake. 'Zie je, ik wist dat dit gebeurde, ik ben boven..' Zei hij zacht en liep de trap op. Hij ging zijn kamer in en trok de deur keihard dicht. De deur trilde helemaal van de klap.

_____________________________________later______heel veel later_____
Billy zat in z'n rolstoel voor de tv naar een baksetbal wedstrijd te kijken, hij zapte even verder om te kijken of het nieuws van La Push al op tv was maar er was helemaal niets. Hij zuchtte en keek verder naar de wedstrijd. Hij vroeg zich af waar Jacob uithing, sinds Bella hier was geweest had hij hem niet meer geizen, met Charlie had hij ookal niet zoveel contact meer. Het was een klap voor Bella dat Jacob een weerwolf was. Hij rolde met z'n rolstoel naar de keuken en hoorde opeens wat gekraak.

Jacob was naar binnen gekomen, hij keek Billy aan. 'Gaat ie lekker pap?' Vroeg hij dom en grijnsde. Toen zuchtte hij. 'Oké, Sam heeft je zeker al vertelt wat er is gebeurt?' Vroeg hij toen en zette een stap naar achter zodat Billy erlangs kon. Jacob keek Billy aan. Sam was snel, net een roddelblad ..

Billy keek verrast op naar zijn zoon die binnen was gekomen. Hij luisterde aandachtig naar Jacob en bleef even verbijsterd zitten. Natuurlijk had Sam hem alles verteld, maar hij was zo bezig met het basket bal op tv dat hij niet zo goed had opgelet. 'Nee jongen, vertel, wat is er gebeurd? Je ziet er niet zo best uit.' zei hij rustig. Hij rolde zijn rolstoel naar Jacob toe en keek naar zijn zoon die erg gespierd was voor zijn leetijd. Als hij zelf niets wist van de wolven zou hij ... hij slikte moeizaam en keek Jacob lang aan. Wat was er nou ookal weer gebeurd?

'Verdomme ..' Vloekte Jacob voor de zoveelste dag vandaag. Hij gromde eventjes. 'Ikke.. was aan het klifduiken, in m'n eentje, Bella kwam langs .. en Sam .. conclusie: Bella wilt me nooit meer zien..' Zei Jake. Hij zuchtte en staarde naar de grond. Hij keek zijn vader aan. 'Enne, weet jij waar Sam is? Ik moet nog wat met hem bespreken, over de vampiers uit Seattle.' Zei Jacob.

Billy keek Jacob sloom aan en kuchte een paar keer onder zijn verhaal. 'Jake ... rustig, ik heb je niet ogevoed met dat gescheld.' zei hij streng. Hij tuitte zijnl ippen bedachtzaam en keek zijn zoon lang aan. 'Bella trekt vast wel bij, dat heeft ze alleen maar van Charlie.' zei hij rustig. 'Sam die is ... nee ik heb hem niet meer gezien. Maar als je naar hem huilt zal hij zeker snel komen.,' zuchtte hij. Billy zuchtte en rolde nog een beetje naar Jacob toe. 'Jake, wat is er tussen jou en Bella, het gaat steeds goed en dan weer slecht ... Ik heb het even aangekeken ... Bella komt snel genoeg terug, ze kan gewoon weg niet zonder jou.' zei hij sussend. Hij rolde weer naar de televisie en bleef vanuit zijn ooghoeken naar Jacob gluren.

Jacob keek naar Billy. Hij grijnsde toen hij begon over zijn gescheld. 'Hah, Jared heeft me wel even geholpen met wat nieuwe scheldwoorden.' Zei hij tegen Billy en grinnekte. Hij keek naar Billy. 'Dit keer trekt het niet bij, ze was écht kwaad. Als je dit had meegemaakt was je net zo overtuigd als ik nu ben!' Gromde Jacob en keek Billy aan. 'Verdomme, waar is Sam.' Zei hij toen en keek rond, alsof hij in het huis zou zijn.

Billy grijnsde, 'Zolang je maar niet over míj scheld vind ik het goed jongen.' zei hij dom. Hij rolde zijn stoel weer naar Jacob toe en bleef zo zitten terwijl hij weer nadacht. 'Jake, ik weet hoe boos Bella kan zijn, trek je er alsjeblieft niets van aan zoon. Vrouwen zijn onhandelbaar ... Zorg dat je voorzichtig bent ... ik wil jou niet ook kwijt ... ik heb al genoeg verloren.' zei hij zacht. Zijn stem was een fluister toon geworden, terwijl hij dit alles zei had hij zijn blik strak op de houten grond gericht. 'Ik weet niet waar Sam is, als hij voorbij komt met z'n prooi in z'n bek zeg ik wel dat jij naar hem zoekt. Ga anders even slapen ofzo? Je ziet er vermoeid uit.' zei hij droogjes.

Jacob wendde zijn ogen naar de grond. 'Ach, Quil komt me zo vast wel weer wakker maken met z'n gegil.' Zei Jacob. 'Ik probeer het wel.' Gromde hij en beende richting zijn kamer. Hij plofte op bed en schopte zijn schoenen uit. Hij kroop onder de dekens en sloot zijn ogen. Jacob vatte snel de slaap, weerwolf zijn putte echt enorm uit.