Zitten

Bovenop de rotsen zat Edward. Hij keek voor zich uit met enige bezorgdheid. Renesmee was bij Esme dus daar maakte hij zich geen zorgen om. Wel maakte hij zich zorgen om Bella,wat voerde ze uit bij die stinkende hond. Hij had haar nu al een paar uur niet gezien. En zodra er iets was kwam Alice het zeggen. Maar hij hoorde van bijde niets. Hij smeet een kei het bos in en snoof even. De zon viel op zijn huid waardoor hij begont te glinsteren.

Bella was vooruit naar de watervallen gerend en sprong nu door de bomen. Ze werd gevolgd door Jacob en had de grootste lol. Ze probeerde nog verder te springen maar haalde de tak net neit, ze viel naar beneden en een harde knal was te horen. Een echo was ook te horen en na de knal hoorde je het gekletter van water. Ze lach gierend van de lach op de grond en zocht de omgeving af naar Jacob. Ze keek versuft op en besloot verder te lopen, ze zag iets glinsteren in de verte en besloot erop af te gaan, ze bleef nog even wachten op Jacob en tikte ongeduldig op de grond.

Edward bleef zitten en keek rond. Er was een geur die hij liever niet rook in zijn neus gedrongen. Hij bespeurde het gene wat hij rook nog nergens maar ook rook hij Bella. Dus hij zou zich kalm moeten houden aangezien ze waarschijnlijk vriendjes waren. Hij keek naar het water beneden en wachte af. Een grote wolk kwam voor de zon waardoor hij even stopte met glinsteren maar die was al snel weer weg en weer begon hij. Hij kraakte zijn vingers even en keek nog steeds naar beneden.

Jacob was Bella gevolgd nadat hij verder op op z'n gezicht was gegaan. Z'n kop zat vol modder, maar toen hij Bella verderop zag vallen was z'n dag weer goed. Hij grijnsde zijn wolven-lach richting Bella en rende op haar af. Hij grijnsde naar Bella en keek ook naar waar zij heen keek, Jake gromde. Het was Edward, meneer supersteen. Jake probeerde z'n gedachte zo goed mogelijk leeg te houden. Jacob gromde richting Edward die naar beneden in het water staarde. Hij stapte ietsje achteruit en keek naar Edward. Z'n blik gleed naar Bella. 'Vertel hem niets!' Siste zijn gedachte naar haar.

Bella keek naar de lichtstralen verderop en ze werd erdoor aangetrokken, ze rook de geur van Edward weer en wist weer dat die zo heerlijk was. Ze keek naar de opeens terugetrokken wolf naast zich en beet op haar lip, ze zou niets vertellen, hij kon haar gedacht toch niet lezen .. maar die van Jacob wel. Ze schudde haar hoofd krampachtig en bukte om Jacob flink te knuffelen, 'We zegge gewoon niets, het komt goed, er zal inets gebeuren.' zei ze met een waterige glimmlach. Ze stond op en gaf Jacob-wolf een duwtje, 'Kom kom.' zei ze lachend. Langzaam liep ze naar het licht en ook haar huid begonte glimmen.

Edward sprong naar beneden en lande op de grond. Hij keek Bella aan en glimlachte even. Jake had geluk dat hij zijn gedachten nog net niet kon horen op de vorige afstand anders zou hij argwanend worden. Hij keek Bella met een glimlach aan en keek dan naar de wolf achter haar en gromde kort. Hij moest niets gaan proberen anders zou hij zijn steen power wel is laten zien.

Jacob keek naar Edward en gromde. Die steen moest niks proberen, anders waren Sam en de rest hier zo. Hij probeerde met al z'n macht niet aan Renesmee te denken, maar het lukte gewoon niet. Hij zuchtte. Dit was allemaal hopeloos eigenlijk, Edward zou er hoe dan ook wel achter komen. Jacob wachtte het ergste af. Jake keek even naar Bella. 'Hij gaat me vermoorden.' Gomde Jakes diepe stem in z'n gedacht naar Bellla.

Bella glimlachte naar Edward en keek hem lachend aan, ze viel hem op zijn hals en gaf hem een kus. 'Haai, ik heb gejaagd hoor!' zei ze lachend. Ze vond het knap van zichzelf, ze kon zich erg goed inhouden ookal was ze ps nét vampier. Ze rolde met haar ogen en keek naar Jacob, beschermend ging ze bij hem staan en probeerde te doen alsof dit de gwoonste zaak was. 'Dit is Jacob Edward, je weet wel, Jake, ik heb wel eens over hem verteld, hij is m'n beste vriend.' zei ze droogjes. Ze liet zichzelf in eht natte gras zakken en aaide Jacob lachend. Ze dacht krampachtig aan haar dochtertje en hoopte dat Jacob haar voorbeeld niet aannam.

Hij keek Jacob aan en merkte dat hij aan Renesmee dacht. Hij schudde zijn hoofd en keek even naar Bella. Hij balde zijn vuisten even en gromde zacht inzichzelf. Er was iets met hem en Renesmee,en ze wisten dat hij het niet zou goedkeuren. Hij besloot om het even te laten vallen maar bleef er wel mee in zijn achterhoofd. Hij keek even naar Bella en glimlachte. "Ik ken hem al"zei hij droog tegen haar.

Jacob keek naar Edward en gromde zachtjes. Hij had gehoord wat hij dacht. Als hij nou nog aan haar zou denken zou hij zeker door de mand vallen. Jake keek Bella. 'Ik wist dat hij me door zou hebben!' gromde zijn kwade stem in z'n gedachte naar Bella. Het aaien van Bella had nu geen zin meer. Jake was al zo goed als dood verklaart. Hij keek nog even naar Bella.

Bella voelde de spanning en kwam tussen beide in. 'Oh.. leuk, gezellig, dan hoef ik ook niets meer te doen?! Hopelijk worden jullie snel vrienden.' zei ze met een flauwe glimlach. Ze veerde overeind en ging over Jacob heen staan zodat hij tussen haar benen zat, op haar dode gemak ging ze op zijn rug zitten en grijnsde dom. Ze wou de spanning tussen hen weghebben en wist na een tijdje dat het niet ging lukken. 'Rustig blijven.' fluisterde ze in Jacob's oor. Ze boog zich voorover en tuimelde bijna van z'n rug af.

Edward keek even naar Jacob en snoof kort. Als hij het maar liet om ook maar in de buurt van Renesmee te komen zonder hun in de buurt. Hij grijnsde even naar Bella en keek toen naar de grond en gaapte van verveeling. Als Bella ook maar slim was geweest had ze Jacob hier niet heen gebracht. Want het zou waarschijnlijk toch niet goed komen tussen hun.

Jacob bleef richting Edward grommen. Hij zuchtte toen. 'Lukt niet echt, twee bloedzuiger-geuren wordt je alles behalve vrolijk.' Gromde Jake's gedachte. Hij keek weer naar Edward. Toen Bella bijna van z'n rug af viel wiebelde hij naar één kant zodat Bella bleef zitten. Hij keek even naar Edward en zuchte. Jake stopte langzaam met grommen. Toen keek hij even achterom naar Bella. 'Het lukt niet.' siste zijn kop weer.

Bella bleef door de actie van Jacob op zijn rug zitten en keek naar de vals glimlachende Edward. 'Liefje.. toe nou.. .. Liefjes.' zei ze droog. Ze stapte van Jacob af en ging tussen de twee instaan. 'Hou please op met dat .. dat .. die spanning! Hou op!' siste ze nu kwaad. Ze keek de twee jongens/weerwolf/man/vriendje een voor een boos aan.
Een flits ging weer langs Bella heen, ze keek verward weer op en keek toen angstig naar Jacob. 'Wat is dat nou?!' riep ze boos. De kriebels in ahar buik werden erger en ze probeerde zich rustig te houden ... het lukte maar half, nog een paar flitsen waren te zien.

Jake keek naar de flitsen die weer voorbij kwamen hij gromde. Jake snoof een goed in de lucht, het was een stank die hij maar altegoed kende. Hij gromde laagjes en keek naar Bella. 'Het zijn vampieren, jonkies.' Gromde hij naar haar en keek om zich heen. Ze waren makkelijk te doden, maar omdat ze jong waren, waren ze zeer sterk. Hij gromde nog even laag en keek even naar Edward.

Edward merkte de flitsen ook op en ging laag tegen de grond zitten. Hij blaasde naar de flitsen. "Als je toch nog op een goed blaadje wil komen Jacob,dan zou ik je maar klaar maken"zei hij tegen hem. Hij zelf wist misschien wat de flitsen konden zijn. "Bella ga laag tegen de grond nu"zei hij luid naar haar. "En maak je beiden klaar voor te vechten"zei hij tegen hun.

Bella keek verward naar Jacob en Edward en vertikte het op de grond te gaanl iggen. 'Ik kan ook helpen hoor.' brieste ze. Ze ging naast Edward staan en keek hem strak aan. 'Je weet toch dat ik ook een vampiertje ben?' zei ze zoetjes. Ze keek naar de flitsenen kreeg rillingen, wat wilde ze van hen? Ze waren toch ook vampiers? Ze gromde laag en keek naar Jacob, wat zou het verschrikkelijk zijn voor hem, hij zou tussen al die vampiers moeten lopen.

(hoe bedoel je inspiloos :') )

"GA LAAG TEGEN DE GROND JE VECHT MEE,aleen kunnen we ze niet aan"zei hij. Hij keek naar de flitsen en uiteindelijk kwamen deze tot stilstand en keken hun aan. Hij gromde naar hun en keek even naar Jacob. "Ik daag je uit,dat je niemand van hun kan verslaan"zei hij met een grijns op zijn gezicht.

Jacob gromde naar de voorbij flitsende dingen. Toen stopte er één. Het was een meisje van ongeveer vijftien jaar oud. Jacob gromden en nam een sprong. Hij drukte haar met al z'n macht tegen de grond en beet in haar nek. Bloed vloeide en het meisje wierp Jake weg. Hij knalde met z'n kop tegen een steen. Maar Jacob was niet van gister en stond meteen op. Het meisje kwam al op hem afstomen. Hij sprong op en beet in haar arm. Hij slingerde het meisje met al z'n snelheid tegen een boom aan. Hij grijnsde naar Edward. 'En of ik dat kan!' Dacht hij hardop.

Bella werd tegen de grond gedrukt en keek naar de jonge vampiers die tot stilstand waren gekomen. Ze hield haar adem in en keek angstig naar Edward, Jacob was begonnen en vocht tegen een meisje, toen hij tegen de boom aanknalde liet ze en kreet horen en rechtop zitten, ze keek met grote ogen naar de vampiers en leit een wanhopige piep horen. 'Edward...' riep ze met trillende stem. Ze probeerde op te staan maar iets hield haar tegen. Ze keek naar de vampiers en rilde weer.

Edward schoot naar een jongen en beukte hem weg. Toen schoot hij naar Bella. "Bells wat is er,sta op,het is hier gevaarlijk"zei hij tegen haar. Hij nam haar bij haar schouder en trok haar recht. "Vecht,voor je vrijheid,en voor Renesmee"zei hij tegen haar. Hij gaf haar een kus op haar lippen en sprong weer naar de vampier e drukte hem tegen de grond. Maar die verkocht hem een trap waardoor hij tegen een boom vloog.

Bella veerde overeind en keek naar Edward die zich alweer op een vampier stortte. 'oke..' zuchtte ze. Ze sloot haar ogen en zag het bloed stromen, zomaar opeens, ze hield haar hoofd schuin en gromde hard, laag, je zou het niet van ahar verwachten, ze keek naar haar doelwit - een grote lange vampier - en sprintte op hem af, ze sprong op zijn rug en beet in zijn nek, ze werd al snel van zijn rug afgegooit en tegen een boom aangesmeten, hij stond nu dreigend boven haar en ze krabbelde overeind, de lange vampier greep haar bij haar keel en trok haar omhoog tegen de boom, hard begon ze te spartelen en schopte een paar keer in zijn buik ... tevergeefs. Ze keek krampachtig om zich heen en probeerde de vampier te raken maar hij stond te ver weg van haar, ze snoof woest en probeerde hem weer weg te duwen, waarom oh waarom was ze niet getraind? Waarom was ze zo slap? Ze zag een ander gestalte naar haar en de vampier staren en knikken, rode ogen waren duidelijk te zien bij de bleke uit van de vampier.

Edward klom weer overeind en de vampier die naar haar staarde was zijn doelwit. Hij sprong op de vampier af en haalde hem gelijk neer. Hij nam hem bij de schouders en sprong naar een rots en knalde de vampier met zijn hoofd tegen de rots. Hij gromde naar hem en trapte hem tegen zijn kaak. "Verkeerde keuze om ons lastig te vallen jong"zei hij en smeet hem richting een andere steen,in de hoop dat Jake hem zou opvangen.

Nu was Jacob aan de beurt. Hij gromde lager dan ooit en sprong omhoog. Hij greep de vampier die Edward gooide en smeet hem verder weg. De vampier krabbelde woest overeind en keek dreigend naar Jacob. Jake gromde laag en ze renden tegelijk op elkaar in. Voordat de vampier kon uithalen naar z'n nek beet Jake hem in z'n been en sleurde hem mee. Jake gromde dreigend riching de vampier die weer omhoog kwam. Hij rende op Jake af en pakte hem bij z'n vel. Jake gromde en spartelde terwijl hij door de vampier werd opgetild. Toen werd hij weg gesmeten door hem en Jake kwam met z'n kop tegen een steen. Hij gromde nog iets en bleef toen bewegingsloos liggen..

Bella worstelde tussen de boom en de vampier en dacht aanopgeven, vrijwel meteen kwam Renesmee door haar hoofd en zonder dat ze het door had trapte ze zo hard ze kon ind edele delen van de lange slanke vampier. Ze voelde zijn greep verslappen en viel als een pudding op de grond. Ze begon te hoesten en stond krom tegenover de vampier. Ze gromde laag en sprong met een vaartje tegen de vampier op. Ze drukte hem hard tegen de grond en sloeg op hem in, doffe geluiden waren te horen en toen Bella de genade slag wou uitdelen werd ze achteruit getrokken op de grond geduwd. Ze keek rehct in het beeldschone gezicht van .. victoria. Ze liet een kreet horen en probeerde de vrouwelijke vampier met haar vuurrode haren te slaan maar ze sloeg mis. Ze voelde de strakke greep van Victoria om ahar keel en sloot haar ogen. 'Aaa...' was er te horen, alsof een ballon z'n lucht verloor, verloor BElla har lucht.