Charlie & Bella's huis

"Slaap er een nachtje over"zei hij tegen haar en gaf haar een kusje. "Of beter gezegd geniet nu je nog kan van je leven als mens"zei hij en keek haar even glimlachend aan.
Hij streek even door zijn haar en hoorde beneden wat gerommel. Ineens hoorde hij een stem "Bella"

Bella kuste Edward zacht terug en wist bijna zeker dat ze er niet over hoefde te slapen. Ze wou net wat vragen toen ze haar naam hoorde. 'Charlie!' siste ze weer zacht. Ze werd onhandig van de stres en schoof onder haar dekbed. Ze verstopte haar hoofd eronder en wist neit of Edward al weg was. Ze probeerde zo overdrevne mogelijk te ademen en luisterde gespannen.

Edward liep naar de deur en ging daar maar achter staan. "Is er hier nog iemand Bella,ik hoorde stemmen"zei Charlie tegen haar en sloeg zijn armen over elkaar. Hij had zijn politiejack nog aan en keek naar Bella. "Wel ik wacht op een antwoord Bells"zei hij.

Bella probeerde goed toneel te spelen en veerde moeizaam overeind. Ze kon Edward nergens meer zien. Ze keek Charlie recht aan. 'Chaar .. Pap. Ik .. was aan de telefoon.. gewoon.. iemand belde me voor het huiswerk.' zei ze schamper. Ze liet zich weer op haar kussen zakken en trok zogenaamd geiriteerd de deken over haar hoofd. Ze hoopte dat hij nu wegging zodat ze weer alleen met Edward was.

"Oke dan Bel"zei hij en lachte eventjes. Hij sloot de deur dan ook maar weer en liep naar beneden. Edward grijnsde en liep naar Belle en legde zijn handen op haar heupen en porde haar zachtjes. "Het lijkt wel,laten we bella storen dag"zei hij droog.