Even niks doen.

Jacob lag in een weiland ergens. Het was kouder dus de koeien en ander vee stonden binnen. Jacob keek rond. Een vampierlucht kwam weer in zijn neus hangen. Hij schoot in een reflex overeind. Was er iemand? Hij bekeek de vele krassen op zijn armen, benen en buik. Hij gromde. Die jonkies waren snel geweest. Bij die gedachte schoot zijn hand automatisch naar zijn nek, waar twee gaatjes zaten die ietsje kouder waren dan de rest van zijn lichaam. Jacob gromde. Als hij niet was gebeten had hij best verder kunnen vechten! Jake keek rond, die vampier zou er wel niet zijn ..

Maar die vampier was er wel. Edward zat in de bomen en keek rond. Zijn koperige haar merkte je niet op als je naar de bomen keek,aleen misschien zijn lijkbleke huid. Hij rook Jacob en grijnsde even. Toen sprong hij op de grond. "Zo hier is onze grote boze wolf"zei hij tegen hem en glimlachte heel kort.

'Dus toch .. mijn neus laat mij niet zitten.' Grijnsde toen hij overeind sprong en Edward aankeek. 'Hoe is het?' Vroeg hij, Jacob hield wat afstand. Vampierlucht was nog steeds ranzig voor hem .. als rotte eieren ofzo. Jacob rekte zich uit. 'Ik lag na te denken, over de aanval van een paar dagen geleden, ik heb nog steeds pijn in mijn nek, alsof ik net gebeten ben.' Zei hij tegen hem en ging recht staan. Jake knipperde eventjes met z'n ogen.

"Stink ik dan zo erg"zei hij sarcastisch tegen hem. Dan keek hij hem aan en grijnsde even. "Het gaat wel,moet aleen mijn wonde nog laten hechten,voor de rest zit alles wel goed"zei hij tegen hem. Toen Jacob het over de beet had keek hij op. "Gaat wel over,na een tijd,anders laat je Carlisle er maar is naar kijken,of je kan zoals Bella al zei naar de dierenarts gaan"zei hij met een droge grijns op zijn gezicht.

'Nee, ik kan je ruiken, maar toch .. je stinkt wel om eerlijk te zijn.' Zei Jacob tegen Edward en gaf hem een duwtje. Hij grijnsde. 'Die zijn zo gehecht.' Zei Jake. Hij keek naar Edward en grijnsde. 'Ik ga níet naar een dierenarts! Dat heeft Jared een keer gedaan voor een weddenschap, man! Ze laten je aan de andere kant van de wereld vrij ofzo.. het duurde een week voor hij terug kwam, niet normaal!' Zei hij tegen hem en grijnsde. Jared wad gek.

"Ah ze zijn vast zo erg niet"zei hij met een kleine lach op zijn gezicht. "Ik wed ervoor dat ze liever zijn als mij hoor"zei hij heel sarcastisch tegen hem. Hij rekte zich uit en kreeg even kramp in zijn schouder,waardoor hij zich meteen weer goed opstelde. Hij ging met zijn armen over elkaar staan en keek hem even afwachtend aan.

'Echt niet, ik wordt liever vermoord door vampieren dan door z'n dierenarts met koude handen!' Zei hij tegen Edward en grijnsde. Jacob gromde eventjes. Een stekende pijn ging door zijn been heen, die hij even optilde. Toen Jake keek zag hij een wondjes, die héel erg prikte en bloedde. Hij keek meteen naar Edward. 'Shit.' Zei Jake en stapte wat achteruit. Zijn ademhaling ging iets sneller, net als zijn hart. Edward kon zijn bloed misschien niet weerstaan ..

Edward keek hem aan en grijnsde. "Wij hebben ook k..."hij kon zijn zin niet afmaken aangezien hij het bloed rook. Edward wou zich verzetten maar kon niet. "Jake,ga weg" bromde hij naar hem. Zijn ademhaling ging sneller als eerst veel sneller. Edward was sterk,maar het bloed hat hier de winnende macht. Hij sprong op Jake af en gaf hem een felle trap op zijn been. Edward's ogen waren volledig zwart geworden door het bloed van Jacob.

Jacob zakte door zijn been. 'Verdomme,' Schold hij. Jacob gromde. Het bloed had van Edward gewonnen.. shit. Dit ging verkeerd! Jacob's dood kwam nu dichterbij dan ooit te voren. Zelfs meer dan met de jonkies .. Jacob gromde. 'Controleer het!' Schreeuwde hij naar hem.

"Jake ga weg,het lukt me niet"zei hij en gromde luid naar hem. Zijn ogen waren nog steeds even zwart als eerst. Hij nam hem bij de nek en smeet hem weg. Hij hurkte neer en keek naar de kleine plas bloed op het gras.

Jacob keek naar Edward en gromde. Hij knikte eventjes. Als weerwolf kon hij misschien méer weerstand bieden, áls Edward het nog een keer flikte om aan te vallen. Jacob gromde, rende een stuk weg en sprong toen over Edward heen, om daarna als wolf achter hem te landen. Hij keek nog een keer om en rende toen een stuk weg ..

Edward keek naar Jake en staarde dan een lange tijd naar de grond en werd meteen kalmer,maar nog steeds hunkerde hij naar bloed. Hij zakte door zijn kniëen en staarde wat voorzich uit,alsof een jager op zijn prooi inditgeval Jacob wachte.

Jacob keek nog eventjes naar Edward en maakte toen aanstalte om weg te rennen, hij deed het, waarom wist Jacob zelf ook niet, zijn lichaam zei dat hij Edward moest helpen, maar .. dat kon niet .. nu .. Jacob draaide om, hij bleef staan. Hij vertikte het om weg te gaan. Hij keek Edward aan. Jacob wóu op de een of andere manier niet weg daar.

Edward draaide zich om naar hem,de geur van bloed maakte hem mak als een lammetje. Hij liep op hem af,maakte een schijnbeweging naar links en duwde hem krachtig weg. "Jake wil je dood,ik heb dit niet in de hand"zei hij tegen hem.

Jake keek naar Edward en gromde. Hij kreeg een trap in zijn zij waardoor hij een stuk weg vloog. 'Ik kan je niet achterlaten gek! Je vermoordt zo iemand. En ik kan zo wéer naar de dierenarts!' Gromde hij naar hem en drukte Edward tegen de grond, zijn wondje was dicht gegaan, weerwolven geneesden snel. 'Kalm aan jij.' Zei hij duidelijk.

Edward keek hem aan hij kookte nu zo wat van woede. Hij wou recht raken,maar het inmense gewicht van Jacob was op hem gaan staan. "Jake,ga weg,nu"riep hij naar hem. Zijn ogen waren gitzwart en zijn huid leek nog bleker als voorheen. Edward zette zijn voeten tegen Jake maag en trapte dan hard ertegen waardoor hij kon ontsnappen.

Jacob vloog een stuk achteruit, ook hij was nu volledig de weg kwijt, woede nam bezit van zijn enorme wolven lichaam. De woede bestuurde zijn lichaam! Jacob zette zijn poten schrap en rende met een enorme vaart op Edward af. Hij gromde wild en duwde hem om ver. Zijn ogen stonden leeg en koud.

Edward was hier niet van geschrokken en hij stond sneller recht dan hij was gevallen. Hij sprong naar Jacob toe en gaf hem een felle klap tegen zijn bek. Dan nam hij hem bij zijn nekvel en gaf hem een kniestoot tegen zijn ribben. Toen haalde hij uit naar de achterpoot van hem en sprong naar een boom en keek vandaaruit naar Jacob.

Jacob keek naar de grond, hij spuugde bloed op de grond. Jake keek omhoog en gromde. 'Vieze, smerige, uitgekauwde bloedzuiger!' Gromde hij en sprong tegen de boom op, die wankelde wel iets, maar niet veel. Het was een sterke boom, waarschijnlijk had hij al aardig wat stormen door gemaakt. Jacob gromde omhoog. 'Kom uit die boom, smerige vleermuis.' Gromde hij.

"Waarom zou ik,voor zo'n hond als jij uit de boom komen,ik zit hier goed"zei hij droog tegen Jacob. "Word de wolf boos"vroeg hij droog aan hem. Hij keeg even rond en sprong toen uit de boom en lande met volle kracht op Jacob en gaf hem een harde trap tegen zijn ribben.

Jacob krom ineen van de pijn maar greep meteen Edward's been vast, hij draaide zijn eigen lichaam en knalde de vampier tegen de boom aan. 'Wat is er? Pijn? Zou toch niet moeten bij een steen.' Gromde hij droog en keek hem aan, Jake sprong een stukje achteruit en grijnsde breed.

Edward knalde hard tegen de boom aan waardoor die knakte en naar beneden kwam. Hij stond snel recht en sprong optijd weg voor de boom de grond raakte. Toen sprong hij krachtig over de boom. "Liever een steen dan een natte hond"zei hij kwaad tegen hem. Hij liep snel naar hem toe en maakte een schijnbeweging naar recht en gaf hem een beet in zijn flank.

Jacob gromde. 'Nu. Ging. Je. Te. Ver.' Gromde hij en rende op Edward af, hij maake een scheinbeweging en haalde hem achteruit. Het branderige gevoel in Jake's hoofd begon opnieuw, nét als de aanval van de nieuwelingen. Hij keek Edward aan en moest toen gaan liggen, anders werd het opnieuw bijná zijn dood. Jacob ademde zwaar..

Edward was net niet snel genoeg en voelde een pijn in zijn arm. Hij keek hem aan. "Jij had moeten weg gaan,dan was dit niet gebeurd"zei hij tegen hem. Hij gromde krachtig naar hem. Hem helpen zou hij niet doen,nee niet voordat hij het had gevraagd. Hij keek hem aan en snoof even.

Jacob gromde, hij crepeerde van de pijn. Hij stond moeizaam op. 'Stinkende bloedzuiger.' zei hij en sleepte zich moeizaam weg, het lukte niet echt wat iets verder op moest hij weer wachten, hij keek niet meer naar Edward. Jake sloot zijn ogen, het gif ebde al een beetje weg, maar zijn kop brandde nog steeds volop ..