Nadenken..

Kiki kwam naar het verborgen meer. Hier kwam ze altijd als ze zich aleen en verlaten voelde. Ze zuchtte. Ze klom op een steen en dacht na. 'Dat met Bella was gewoon niet normaal meer, ik heb me nog nooit zo erg moeten inhouden.' Dacht ze kalm. Ze keek rond, niemand. 'Ik ben ook een mordendmontster ik kan zomaar iedereen met 1 nagel openrijten.' Dacht ze erachter na. 'Ook toen het gevecht met Edward, ik kon me niet concentreren door de Bella-lucht bij hem.. ik snap niet hoe ik dat ooit heb kunnen denken, te winnen van 2 vampieren.' Dacht ze. Ze keek rond, verderop brak een takje. Ze keek naar de struiken. Daar stond een hert, jong maar vol met vlees. Ze grijnsde, dit moest haar afleiden van haar gedachte! Ze veranderde stil en nam een aanloopje. Ze rende snel op het hert af en klauwde haar nagels in zijn rug. Het hert slaakte een verschrikte angstige kreet en rende weg met Kiki op z'n rug. Kiki grijnsde en haalde zijn rug open. Het beest rende door zonder te merken dat zijn rug open lag. Kiki klauwde wat naar voren en beet en in zijn nek. Ze beet stevig dicht en liet niet los. Het hert viel op de grond met Kiki erbij. 'Ik heb je!' Zei ze grijnzend en keek even rond, toen rijtte ze het beestje open en begon er gulzig van te eten.

Alice had de raad van Carlisle opgevolgd en was naar buiten gesprint, ze sprong heen en weer bij het verborgen meer en was roekelozer dan anders. Ze had haar gedachte vol met Bella en het kindje, het zou een meisje worden .. Ze zuchtte en zag iets groots voorbij trekken, een zwart groot geval, het zag eruit als een beer. Ze grijnsde breed en sprintte erop af. Ze liet haar scherpe tanden meteen in het vlees van de beer zitten en dronk het bloed dat haar mond in gutste. Ze liet de beer los zodra hij zwak was, hij had haar nog kunnen raken toen ze net wou aanvallen, er zat een grote kras op haar wang. Ze gromde en trapte de beer hard, ze had al zijn bloed eruit kunnen zuigen maar het leek meer op een tofu dieet zoals de mensen eht noemde. Ze zuchtte en keek even zelfvoldaan naar de beer, ze liep langzaam verder bij het meer en hoorde toen iemand, ze rook een misselijk makende geur en wist meteen dat het Kiki was. Ze hield haar adem in en binnen een paar seconden stond ze voor de teef. 'Hoi!' zei ze opgewekt alsof er nooit een heftig conflict had plaats gevonden. Ze glimlachte zoetjes en keek naar het etende meisje. Ze grijnsde, ze had net ook haar dorst gelest .. maar dan heeeeel anders. Ze liet zich in kleermaker-zit zwierig op de grond voor Kiki zakken en keek toe hoe ze at.

Verschrikt en uit een reactie gromde Kiki richting Alice. Toen ze zag dat het Alice was kalmeerde ze. 'Ohh, sorry, heey!" Zei ze kalm en keek naar het half aangegeten hertje. 'Umm.. Hoe is het met Bella eigenlijk, ik durf nog niet naar haar toe te gaan.' Zei ze stil. Ze keek naar Alice die abnormaal kalm deed bij haar in de buurt, was dit een hinderlaag? 'Kijk uit met wat je van vampieren denkt..' Siste een stemmetje in haar hoofd die erg veel op de stem van Bella leek! Ze keek vaag om zich heen of Bella er niet echt was. Met haar reuzachtige poten klauwde ze in grond. Een brok kwam in haar keel en ze probeerde hem weg te slikken.. Ze keek angstig naar Alice. 'Alice.. jij kan toch v-visioenen zien?' Vroeg ze aan haar. Ze kreeg een stekend gevoel in haar maag. Weerwolven moesten zich met iemand in prenten.. Dat betekende dat je zomaar iemand hebt die voor je gemaakt is.. en als je die persoon tegen komt.. dan ben je verbonden voor het leven. 'Wordt de baby van Bella een jongen of meisje.' Zei ze zachtjes, haar grote wolvenkop hield ze laag bij de grond, aangezien ze wou zien dat ze niets van plan was. Ze keek nog even angstig naar Alice. Als het een jongen was.. was er een kleine kans dat ze zich met het kind van Bella inprentte, en als dat gebeurde..

Alice was meteen op haar hoede. 'Met Bella gaat het goed hoor, ze heeft alleen erg veel pijn door haar uitgerekte buik.' zei ze kalmpjes. Ze bleef rustig zitten en luisterde aandachtig naar de vragen van Kiki terwijl ze het gezicht van het meisje probeerde te lezen. Ze liet een 'Hmpf.' horen en sloot toen haar ogen. 'Ofcourse weet ik wat het word, maar waarom zou ik het verklappen? Binnen de kortste keren weet iedereen eht, en dan zal het nieuws ook m'n broer én Bella bereiken, dat vind ik sneu.' zei ze krachting. Ze deed haar ogen weer open en kek nu weer naar Kiki. 'Wat was je van plan als het een jongen word dan?' vroeg ze wantrouwend. Ze kneep haar ogen samen en glimlachte nog steeds kalmpjes naar haar. Ze wist niet wat ze nu moest doen.

Kiki keek naar Alice en keek toen naar de grond. 'Wij weerwolven hebben een gave, nouja, het is niet echt een gave maar een ding, het is zoiets als de ware vinden, als weerwolven deze persoon zien zullen ze zich gaan gedragen als een grote broer of zus voor het kind.' zcuhtte ze. 'Daarom wil ik graag weten wat het wordt, aangezien wij ook met baby's kunnen inprentten.' Zei ze tegen Alice. Ze keek haar ogen, die nog steeds als altijd mooi honing/goud waren.

[Srry, ik zit er stiekem achter, daarom zow kort.]

Alice liet een korte grom horen, ze had hier nog nooit van gehoord. Ze zuchtte. 'Het word een meisje.' zei ze. Ze vroeg zichzelf af of ze hier wel goed aan had gedaan. Ze keek geïrriteerd naar de grond en sloot haar ogen, ze wipte van haar hene wil op het andere. En toen kwam er een beeld voorbij. 'Pleeg abortus Bella, anders ga je dood, ik wil niet zonder je leven! Pleeg nu abortus ik zeg het wel tegen Carlisle.' schalde Edwards stem door haar hoofd. Ze hield zich wankelend vast en zag het beeld van een wit weggetrokken Bella. 'N n n nee.' zei ze met trillende stem. Haar hele lichaam trilde en haar marmere huid leek wel naar elkaar toe te trekken. Ze gromde enl iet haar handen in haar hoofd zakken.

Kiki zuchtte. Ze keek naar de grond. 'Dan is het goed, maar, ik zal het aan niemand zeggen.' Zei ze zachtjes. Ze keek naar het dode hert. 'Alice, ik.. ik weet eigenlijk niet wat je komt doen..' Zei zachtjes. Ze hield nog steeds niet van de geur van Vampiers. Maar het ging nu steeds beter. 'Heb jij je ooit machteloos gevoeld? Zo machteloos dat je niet meer weet wat je doet, dat je iedereen wel kan vermoorden?' Vroeg ze dom aan Alice en keek Alice aan. Ze bekeek het halve hert weer.

Alice keek met een verwilderde blik op en haar blik was hard. 'Ik heb me wel eens machteloos gevoeld, maar m'n familie hielp me er al snel boven op.' grauwde ze. Ze was in de war door haar visioen en ging op een omgevallen boomstronk zitten. Ze liet haar hoofd in haar handen zakken en sloot haar ogen. Ze staarde naar het zwart dat de binnenkant van haar oogleden bezorgde en huiverde. Ze móest naar Edward, en Bella.. dit kon nog veel gevaarlijker worden dan ze dacht. Totaal afgeleid staarde ze naar de grond.

Kiki keek naar Alice, wat had ze toch? 'Owh.' Was alles wat ze zei. Kiki keek naar Alice die ging zitten. Visioen.. Dacht ze meteen. Ze keek vaag naar Alice die naar de grond staarde. Kiki keek bezorgd naar Alice. 'Ik ga.. maar weer anders.. als je het niet kan hebben.' Stamelde ze zachtjes naar Alice en dacht even aan Bella.

Alice veerde overeind zo sierlijk als ze kon en keek Kiki met een vage glimlach aan. 'Dat is het niet.. ik had een visioen .. ik kan het wel aan.' antwoorde ze droog. Ze sloot haar ogen weer even en opende ze toen weer snel. Ze ging staan en rechtte haar rug. 'Wat probleempjes maar dat kan je altijd verwachten als Bella ons gezin betreed.' zei ze met een schuine lach. Ze keek lang naar Kiki en wist niet mer awt ze nu moest doen.

Kiki grijnsde. 'Met Bella altijd.' zei ze tegen Alice. Ze herinnerde die dag nog, toen Kiki Bella beet. Ze rilde. 'Weetje, jullie bl-, ehh, vampiers zijn zo erg nog niet.' Zei ze tegen Alice. Ze grijnsde naar Alice en scheurde toen haar blik los van haar prachtige engelen-gezicht. Ze keek naar het bijna kaal gegeten hert. Daar ging haar eten.