Edward's slaapkamer.

Bella deed haar ogen open toen de doeken de pijn verminderde. 'Ik voel .. een druk, die steeds erger word .. en dan ophoud.. alsof het wilt praten..' zei ze zacht. Ze wist dat het krankzinnig klonk maar zo voelde het. Ze keek naar Esme's perfecte glimlach en kon niet wachten todat zij ook zo perfect kon lachen. Ze keek naar Edward en zocht met haar handen naar die van hem om hem vervolgens handig vast te pakken en er in te knijpen. Zijn koude huid gaf haar verkoeling die ze nodig had. 'Dus .. jij bent Edward's pleeg moeder?' vroeg ze toen richting Esme met een vriendelijke glimlach.

"Inderdaad dat ben ik"zei ze vriendelijk tegen haar. Ze keek haar aan maar wist niet wat ze moest doen aan de druk. Ze had echt geen flauw idee. "Bella je kan voor alles bij me zijn ok"zei ze tegen haar. "Carlisle,kom gauw"zei ze tegen hem en waneer hij zou komen.

Carlisle kwam snel de kamer weer in en wierp geschrokken een blik op Esme. 'Dat-meen-je-niet.' Zei hij stilletjes en liep op Esme af. 'Ik dacht dat je nog aan het jagen was.' Zei hij tegen Esme en keek even verbaasd naar Bella. 'Bella voel je je goed?' Zei hij tegen haar en keek haar aan. 'Er is vanavond onweer, dat wordt honkballen!' Zei hij vrolijk en keek even naar Edward. 'Maar als Bella zich nite goed voelt kunnen we het ook uitstellen.' Zei hij tegen Esme.

"Ze voelt een druk op haar buik"zei ze tegen Carlisle en glimlachte eventjes. "Nee hoor ,ik ben al een tijdje hier"zei ze en glimlachte eventjes. Ze keek even naar Bella. "Desnoods blijf ik bij Bella of Edward,als jullie gaan honkballen"zei ze.