Dom..

Kiki kwam bij de rivier, het was er kalm, niemand kwam hier. Ze keek naar de overkant waar een konijn zich volpropte met gras. Ze gijnsde even. Toen dacht ze weer aan Bella, Edward en Alice. Ze had Bella bijna vermoord, alleen omdat ze zin aan bloed had.. Kiki trilde eventjes van de kou, het was hier ondragelijk. Ze keek naar het stromende water, alles was gezakt, ook het water uit de rivier. Tranen begonnen te rollen en lieten zich in het gras vallen. Ze snikte. Waarom had ze Bella aangevallen? Ze zuchtte diep. Ze hoorde iets aankomen, maar reageerde daar niet verder op.

Bella strompelde naar huis, ze had eten klaar moeten maken voor Charlie maar was lang met Edward in de aula geweest. Ze strompelde snel via de rivier want anders duurde het eeuwen voordat ze thuis was. Ze hoorde plots iets .. of iemand en bleef gespannen staan. Ze zocht een stok op de grond en graapte hem op, ze zou meteen slaan als ze degene zou zien. Ze keek strak voor zich uit en liep langzaam en moeizaam verder, haar gezicht helemaal wit.

Langzaampjes keek Kiki om naar Bella. Snel keek ze weer terug naar de rivier. Shit, Bella.. Dacht ze snel. Ze slikte haar tranen in en veegde haar uitgelopen make-up snel weg. Ze bleef in het water staren, naar de bruine wolf die net zo terug naar haar staarde. Ze zuchtte, ze wou Bella exscuses maken, dat was het minste wat ze kon doen..

Bella liep strompelend verder en viel natuurlijk over de wortels van een boom. Ze gaf een luide gil omdat de takken op de grond haar oude wond weer openhaalde. Ze greep naar haar been en kreunde hard. 'Aaauw.' piepte ze schamper. Toen ze opkeek keek ze rehct naar Kiki. Ze zocht haar tak snel en hield hem voor zich terwijl ze op haar biuk rolde en de pijn probeerde te negeren. 'KOm niet in mijn buurt!' brulde ze woest. Ze wou dat ze net als Edward kon grommen, dan zou ze elk dier of mens knnen wegjagen, nu konden ze haar gewono aanvallen en opeten...

Kiki keek achterom, haar hoofdt knal rood van het huilen. 'Doe ik niet...' piepte ze. Ze keek Bella aan. 'Ik zal nooit meer iets doen, Edward had me mogen vermoorden.' Zei ze en keek weer naar de bruine wolf in het water. 'Ik ben toch mislukt.' Zei ze stilletjes. 'Als je je totale familie vermoord teminste.' Zei ze er achter aan. De bruine wolf bleef maar terug staren. Ze zuchtte.

Bella keek verschrikt naar Kiki's gezicht maar voelde geen meelij, ze had in een wofl kunnen veranderen verdorie en haar liefde kunnen winnen. 'Oh.' was het enige wat ze kon uitbrengen. Ze krabbelde moeizaam overeind en gebruikte de stok als steun. Ze hinkte verder maar viel nogmaals op de grond. Ze begon weer te krijsen. 'AAAAUW' blérde ze. Ze had nu best meelij met kiki gekregen nu ze zo nadacht. Ze zuchtte, wat was dit toch meoilijk. Wat moest ze doen? Moest ze op haar aflopen en haar een hugg geven?

'Blijf daar!' Schreewde ze. Ze wou Bella niet nogmaals verminken. 'Jou .. geur..' Zei ze hees. Ze keek naar Bella, het was verkeerd! Dat wist ze! Ze keek niet om. Haar blote voeten hingen in het water. Ze keek naar Bella. En toen weer naar haar spiegelbeeld, het leek zo niet echt, maar toch.. het was deel van haar. Ze zuchtte. Waarom? waarom was ze dit monster geworden?

Edward zat hoog in een boom en keek de twee aan. Bella moest voorzichtig zijn. Hij keek Kiki aan en zag dat ze spijt had. Hij besloot nog even te blijven zitten. Pas als ze wat zou doen dan zou hij tevoorschijn komen.

Bella keek geschrokken naar Kiki. 'oké oké.' zei ze. Ze ging op een steen zitten en greep naar haar buik, ze voelde wat lichte pijnsteken maar wist neit waar het van kwam. Ze trok haar knieën omhoog en liet haar hoofd erin zakken. Ze begon zacht te kreunen en ze aaide over haar buik om hem te stillen. Wat was er aan de hand? Was ze misselijk? Ze had nog niets eggeten.. maar dat zou het vast neit zijn.

Kiki keek om. 'Bella?' Zei ze zachtjes. Ze gromde even, ze moest zich in houden. 'Bella.. wat is er.' Zei ze toen maar kwam niet dichterbij, zo kon ze geen hulp bieden aan haar. Ze keek bezorgd haar kant op. 'Moet je iets eten?' Zei ze toen. Weer slikte ze. Ze viel op haar knieëen. Grommend sloeg ze haar handen om haar hoofd. Het gif van de beet van Edward was nog niet weg. 'Koppijn.' zei ze hees en keek naar Bella. Kiki kreunde en greep weer naar haar hoofd.

Edward merkte dat er wat was met Bella. Hij sprong uit de boom en liep naar hun. Hij knielde bij Bella neer en legde zijn hand op haar schouder. "Bella wat is er mis"zei hij bezorgd tegen haar. Hij keek even naar Kiki en knikte maar naar haar.

Bella kreunde nog harder. 'N n nee .. ik h heb al gegeten.' zei ze moeizaam richting Kiki. Ze voelde de pijn wegtrekken en toen stond Edward opeens naast haar, hij vroeg wat er was maar ze kon niet antwoorden, haar gezicht stond in een plooi en ze ging op de steen liggen. 'niets .. beetje pijn .. meer niet.' zei ze dapper. De pijn trok weer langzaam weg en ze was verbaasd dat het zo snel over was. Ze wist niet wat er aan de hand was (en jullie ook niet!) en kreunde nog wat na. Ze sloeg haar armen om Edward's nek en zei niets meer.

Kiki's hoofpijn werd met de seconde ondragelijker, het gif wat Edward in haar had gespoten toen ze vechtte was te veel. Het leek wel of haar hoofd uiteen spleet. Ze keek even met een rood hoofd naar Bella. 'De.. pijn.' Gilde ze hees. Ze greep haar hoofd weer vast en kreunde. 'Het brandt!' Gilde ze toen.

Bella hoorde opeens Kiki schreeuwen ze stopte haar handen op haar oren en sloot haar ogen, ze meost nu echt niet bij haar in de buurt komen, ze zou haar vast en zeker weer bijten ... op dzelfde plek. Ze hoofde helaas de kreten tot haar doordringen en begon zachtjes weer te kreunen. 'ooooh oooooh..' piepte ze. Ze voelde haar buik weer borrelen en greep in het aarde, het was gewoon niet gezond meer. Ze hing om Edwards nek en hoopte dat hij de pijn kon stoppen.

Kiki's hoofd explodeerde bijna. Ze gilde nog even hard, de pijn was niet te stoppen.. tot het zakte.. Ze zuchtte. De pijn sijpelde kalmpjes weg, ze kon weer rustig denken. Ze keek naar Bella. Ze slikte. 'Bella, ik ben niet menselijk, dat weetje, je zag wat de vorige keer gebeurde, ik wil dat niet nog een keer, ik leek wel een hondsdol monster.' Zei ze tegen Bella en keek haar doordringend aan. Dít moest duidelijk over komen, aangezien ze gevaarlijk was. 'Ik heb nog geen zelfbeheersing, zelfs de stank van Edward kan me tot waanzin drijven.' Zei ze zachtjes.

Bella merkte dat Edward een soort van verlamd was en kroop richting Kiki, ze voelde haar buik nog meer borrelen en luisterde niet naar haar woorden. 'Dat maakt me niet uit, dan leer je maar met deze dingen omgaan..' zei ze. Ze wou geen vijanden meer zijn met haar, ze kroop richting Kiki en voelde de stenen in haar handen snijden, 'Ik wil geen vijanden.' zei ze. De pijn maakte haar gek en werd bij elke beweging erger. Ze viel een eindje voor Kiki op de grond en sloot haar ogen, was ze maar dood, dan had ze geen pijn meer....

Kiki keek naar Bella. Ze zag wel dat ze het probeerde, maar niet wat ze deed. Dit was gevaarlijk! Ze pakte Bella bij haar arm. 'Dit is niet gezond, Bella, dit kan je dood worden.' Siste ze zachtjes ze keek naar Bella. 'Je spoort niet.' Zei ze toen ze hoorde wat ze zei. Ze trok Bella overeind, haar geur deed haar nog steeds niet goed.

Bella keek omhoog naar Kiki en zag haar opeens naar haar toekomen en haar overeind helpen. Ze liet zich weer op de grond zakken en ging op haar rug liggen, ze begon licht te trillen. 'I i ik ga t toch ooit dood.' zei ze droog. Ze sloot haar ogen en probeerde zich te ebwegen.. Ze zag eruit als iemand met een epilepsie aanval. Ze kronkelde over de grond en ze was eigenlijk nog bezorgder om Kiki dan om zichzelf.

Kiki keek naar Bella. Ze viel om en kronkelde vaag over de grond. 'Bella? Bella! doe normaal!" Gilde ze panish! Ze keek naar Bella en greep haar schouders. Ze keek rond. Wat kon ze doen. Toen liet ze Bella los. Ze slikte weer, weer borrelde er een drang op.. om te bijten. Ze keek naar Bella's wond op haar been. Ze zuchte.

Bella kronkelde nog steeds als een maloot over de grond en op een gegeven moment bleef ze stil liggen. Ze lag op haar zij en haar armen lagen trillend naast zich. Ze voelde de pijn wegtrekken maar er kwam een andere pijn voor terug, het was allemaal heel vaag en ze had dit nog nooit meegemaakt. Ze bleef met gesloten ogen liggen en wist dat ze het te bont maakte voor Kiki, ze bleef als een dood beest liggen en liet haar armen zacht heen en weer bewegen als teken van leven.

Edward zag alles gebeuren en keek hun aan. "Kiki,denk niet aan het verdrag bij haar niet,alsjeblieft Kiki blijf rustig denk aan wat anders dan haar"zei hij tegen Bella. Wat was er met haar? Een angst bekroop Edward langzaam. Hij keek naar Bella en dacht aan de voorspellig. Hij schudde zijn hoofd en liep naar haar. Hij kon haar nu bijten dat redde haar misschien van het misterieuze iets. Hij liep naar Bella. "Dit moet ik nu doen Bella"zei hij tegen haar. Hij tilde haar hoofd op en ging met zijn tanden naar haar nek die drupte van het zweet. Toen zette hij zijn tanden erin en het gif verspreide zich in Bella's bloed. Edward bleef bloed zuigen. Toen liet hij los en deinsde naar achter. "Kiki,moet ik je helpen,ik kan het gif uit je zuigen"zei hij tegen haar. De angst zag je nu in zijn ogen.

Bella voelde opeens dat Edward weer 'tot leven kwam'. Ze werd wat rustiger maar werd weer helemaal hysterisch toen ze hem hoorde praten. 'Nee nee .. Edward nee.' gilde ze maar het was te laat. Ze voelde zijn koude lippen en iets scherps in haar nek, ze begon de schreeuwen en kronkelde nog harder over de grond. 'HET BRAND! LAAT HET STOPPEN! BLUS HET VUUR!' schreeuwde ze. De plek waar Edward had gebeten brandde het meest en haar hele lichaam was aan het tintelen. 'AUW BRAND!' schreeuwde ze. Ze greep in de grond en werd helemaal rood door het geschreeuw.

'Nee, het gaat.' Zei ze kalmpjes. Toen beet Edward haar.. Automatisch gingen haar handen over haar oren. Ze keek naar de gillende Bella, dit deed pijn, zij wist het wel. Ze zuchtte. 'Het komt goed, Bella.' Zei ze zachtjes en wreef over haar arm. Toen.. haar neus ving weer de geur van bloed op, ze slikte. 'Edward, i-ik kan het niet, ik ga haar bijten...' Stamelde naar Edward en keek hem aan. Ze deinsde al achteruit.

Edward wist nu niets meer te doen. Dit was voor het eerst dat hij iemand beet voor te veranderen. Hij liet zijn hoofd hangen en stapte op haar af. Hij legde zijn hand op de wonde zodat de pijn wat zou afnemen. Hij nam met zijn andere hand wat water en liet het op de wonden druppen. Toen stond hij op. Hij liep naar een rots en ging daar verdwaasd op zitten. Hij had een fout begaan,in zijn ogen dan. Edward liep dan naar Kiki. Hij tilde haar simpel weg op en bracht haar snel naar een grot ver van hier. Na haar daar hebben afgezet. "Dit is beter voor nu,veiliger voor Bella"zei hij tegen haar en toen verdween hij weer.

Toen werd Kiki door Edward mee genomen naar een grot. 'Ik overleg wel met Carlise binnenkort, voor wat tips om meer zelfbeheersing te krijgen.' Zei ze zachtjes toen Edward haar neer had gezet. Ze keek hem aan. 'Ik blijf bij haar weg, voorlopig.' voegde ze snel toe. Ze keek Edward aan. 'Blijf bij Bella, ik waarschuw Carlisle.' Zei ze snel en nam al een sprint en rende toen weg, naar het huis van de Cullens.