Wegzakken in het moeras

Edward rende door en na enkele minuten hield hij op met lopen. Hij legde zijn hand op Bella's arm. "Gaat het"vroeg hij aan haar en wachte af. De zon viel maar op een plaats in het moeras en dat was deze plek iets verderop. "Bella,ik ga je nu enkele dingen laten zien"zei hij.

Bella klom van Edward rug af en ging op de grond liggen. 'Ik ben duizelig.' zei ze zacht. Ze sloot haar ogen en probeerde krampachtig niet aan het voorval te denken. Na enige minuten opende ze haar ogen weer en stond op. Voor haar stond een plek met veel zon, ze liep er opgewonden naartoe en ging liggen. 'Kom erbij!' zei ze. Ze herinerde zich Edwards laatste woorden en kuchte. 'Sorry.. laat zien.' zei ze.

Edward keek haar aan. "Geloof me dat gebeurt bij veel mensen zelf soms bij Alice en Jasper"zei hij tegen haar en lachte even. Hij liep naar de zon en ging zo staan zodat die op zijn gezicht viel. Zijn gezicht begon te fonkelen. "In de normale verhaaltjes vergaan vampieren door zonlicht maar dat is niet zo. Hun huid begint te fonkelen alsof we helemaal uit diamant bestaan"zei hij.

Bella voele haar kin omlaag zakken en haar mond openvallen. Zijn huid leek precies op een diamant, kostbaar, breekbaar, onweerstaanbaar. Ze stond op en liep naar hem toe, langzaam streelde ze zijn gezicht, 'Het is .. wonderbaarlijk.' zei ze. Ze kon zich inderdaad herineren dat ze zeiden dat vampiers in zonlicht vergingen, en dat ze in doodskisten sliepen. Ze zuchtte en deed haar jas uit, het werd hier nogal warm. Ze bleef Edward aanstaren, met zijn huid van marmer.

Hij keek haar aan en glimlachte even. Hij streek over haar hoofd en dan door haar haar. "Er is nog een ding wat ik je moet laten zien,het is niet ver van hier,maar een tiental passen vandaan"zei hij. Hij liep op een kalm tempo naar de inkeeping van het bos waar een groote rots stond en daar groeide een oeroude boom op de zijwand.

Bella volgde Edward moeizaam, lopen was nooit haar sterkste punt geweest. Ze viel een apar keer en kwam uiteindelijk aan bij Edward en z'n grote rots.
'Wat is dit?' vroeg ze zacht. Ze ging met haar hand langs de wand en de boom. 'Het is mooi.' zei ze.
Ze ging dichter bij Edward staan en liet het rotsding los. Ze was bang iets te breken.

Hij keek haar aan en legde zijn hand op de wortels van de boom. Daar gaf hij een harde snok aan en de hele boom kwam los. Die zwierde hij weg. Enkele rotsen vielen naar beneden richting hun. Hij nam Bella bij haar heup en sprong weg. Hij lande enkele meters verder op. "Nu je weet wat ik kan,maakt dat je niet bang"vroeg hij zacht.

Bella was lichteiljk geschrokken maar zeker neit bang. 'Nee, ik ben niet bang, niets maakt mij banger dan jou verliezen.' zei ze. Ze drukte zichzelf tegen Edward aan en ging met haar vinger nogmaals langs zijn huid, het was bijna te mooi om waar te zijn. Ze grijnsde licht en sloeg haar armen om hem heen. 'Verlaat me neit.' zei ze zacht. Ze was onder de indruk geweest toen hij de boom optilde maar helemaal neit bang. Ze sloot haarogen en genoot van dit moment.

Hij keek haar aan en gaf haar een kus op haar lippen. Hij legde zijn handen op haar heupen en duwde haar tegen zich aan. Na de kus keek hij haar aan en glimlachte even. "Ik hou van je"zei hij zachtjes tegen haar en streek door haar haar.

Bella schrok lichtelijk toen Edward haar kuste en toen ze helemaal door had wat er gebeurde kuste ze hem terug en taste met haar handen in zijn haar. Ze werd er wild van xD. Ze schrok van haar eigen uitbarsting maar hield niet op, ze kon niet stoppen, ze hielden van elkaar, maar misschien was het niet zo handig geweest. Ze wist dat ze voorzichtig moetst doen met Edward.

(inspiloos & vage post srry.)

Edward keek haar aan en liet haar doen voornu. Hij tilde haar op en hield haar zo vast. Nu was ze op zijn hoogte. Hij glimlachte en voelde zich nu zo blij. "Je wilt niet weten hoelang ik op je heb gewacht"zei hij tegen haar en keek haar lief aan.

Bella sloeg haar armen om Edward heen helemaal blij. 'Ik wou het in het begin al proberen.' zei ze zacht. Ze knuffelde Edward heftig en keek hem lachend aan. Door zijn ogen werd ze van haar stuk gebracht en knipperde opgewonden. 'Maar .. ik had ook gelezen dat vampiers .. . bloeddrinkers waren.' zei ze. Ze keek even angstig naar haar grote liefde maar ontspande zich, zelfs dit maakte har niet bang.

"Ik dood geen mensen niemand van mijn familie,ik drink bloed van dieren"zei hij tegen haar. Hij glimlachte en streek over haar wang met zijn vinger. "Bella,kijk uit bij kiki wil je"zei hij en vroeg hij tegelijkertijd. Hij keek haar even met angst in zijn ogen aan en schudde dan even zijn hoofd.

Bella schrok van het antwoord van Edward en het .. bevel dat hij gaf. 'Waarom? Is ze ook een vampier?' vroeg ze droog. Ze zag de angst in zijn ogen en wist dat Kiki wel erg gevaarlijk meost zijn. 'Maar .. h hoe dood je die dieren dan? Heb je wapens nodig?' de vragen rolde over haar lippen en ze stopte net optijd. Ze gaf Edward weer een kus op zijn voorhoofd en drukte hem tegen zich aan.

"Ze is geen vampier maar een weerwolf"zei hij tegen haar. "We doden die dieren met onze handen niet met wapens"zei hij tegen haar en sloeg zijn handen beschermend om haar heen. Kiki moest het is wagen om Bella ook maar aan te raken dan zou zijn gehele familie er meteen staan.

Bella keek vaag naar Edward, 'Een weerwolf?' vroeg ze. Ze rilde bij die gedachte en sloeg haar armen ook om Edward heen. Toen hij het over moorden met handen had werd ze awt bleker, 'Dus je zou me nu gewoon om zeep kunne helpen?' vroeg ze argwanend. Ze sloto haar ogen en ademde de geur van Edward in, het was heelrijk zoetig en ze verloor haast haar bewust zijn.

"Zou ik kunnen,maar doen nee,Bella je bent me veel te dierbaar nu"zei hij tegen haar. "Weet je nog toen ik en Kiki het in het bos hadden over het verdrag"vroeg hij aan haar. Hij streek met zijn hand over haar rug en keek rustig naar voor.

Bella knikte en werd rustig door eht geaai over haar rug. Ze dacht aan Kiki en kreeg rillingen. Ze had toen neit doorgehad ewat er allemaal gaande was en nu kon ze gewoon dood zijn ... als ze deze liefde niet had gevoeld. Ze wreef met haar hoofd langs Edward's borst en keek omhoog. 'Wat is dat voor verdrag? Heeft het met mij te maken?' vroeg ze dom.

(ik meot gaan.. baay baay Carool <33)

"Nu wel,het verdrag is dat we niet op elkaars gebied mag komen,anders kan de andere je vermoorden. Bella luister goed naar me. Jij mag overal komen maar kijk wel uit,laat je niets wijsmaken"zei hij tegen haar en keek haar even aan waarna hij haar een kus gaf op haar lippen.

Bella zuchtte en nam Edward in een omhelsing. 'Ik moet gaan .. m'n lessen beginnen zo en ik .. denk dat ik andere kleren aan moet doen.' zei ze zacht. Ze wou hem neit loslaten. Ze kon niet zonder hem, ze was .. verslaafd aan hem. Ze nestelde haar hoofd weer op zijn borstkas en ademde de geur van zijn huid in. Toen liet ze hem met moeite los en liep half struikelend over de stenen alvast weg.

"Ik zie je wel op school ofzo"zei hij tegen haar en glimlachte zachtjes. Edward liep toen ook weg naar het huis van de Cullens waar na hij sneller weg was dan haar en minder strunkelend. In de verte zag je hem nog even omkijken naar Bella maar toen was hij weg.