Wegzakken in het moeras

Bella was uit het bos gekropen en was uitgekomen in het Moeras. Ze zakte telkens weg in de drab en probeerde overeind te krabbelen toen ze er languit inviel en steeds dieper zakte. Ze kwam snel bij een steen in eht midden en hees zichzelf erop. Ze keek suf om zich heen en bestudeerde haar kleren, alles zat onder het smerige zwarte drab en ze merkte toen pas dat ze een gymp miste. Ze keek wild om zich heen op zoek naar haar schoen en vond hem een eindje van haar weg. Ze zuchtte en het leek of de gymp haar uitdaagde, ze zou het moeras moeten verslaan om hem te krijgen. Ze keek geïrriteerd naar haar schoen en leunde voorover om haar arm uit te strekken. Ze haalde het net neit en probeerde nog verder uit te strekken. Met een smak viel ze in het zwarte drab onder zich en het slokte haa rop als een ontbijtje. Ze begon te trappelen en zakte nog dieper. 'HELP!' brulde ze angstig.

Edward was haar achterna gekomen en schoot snel uit de bossen toen hij haar hoorde roepen. Hij nam haar arm beet en trok haar langzaam uit het moeras. Hij keek haar even aan en legde haar dan neer op een bladerdekje. Hij keek haar aan en wachte af wat ze nu zou gaan doen.

En opeens was het zware gevoel van de drab weg en lag ze op een stukje gered doro iemand. Ze opende haar ogen en spuugde wat spul uit. Snel draaide ze zich om en schrok van haar redder. 'E e edward?' hakkelde ze terwijl ze naar adem zocht. Ze hapte wat lucht in en keek hem lang aan, z'n ogen waren mooi goud. Ze stak haar hand voorzichtig uit naar zijn borst .. ze werd haast gehypnotiseerd.

Edward knielde bij haar neer en voelde haar hand op zijn borstkast. "Rustig maar"zei hij tegen haar en haalde wat dras van haar gezicht en kleren af. Hij werd door haar gehyptnotiseerd maar dit kon niet. Het was te gevaarlijk voor haar. Hij was een jager en zij was de prooi als je het zo bekeek.

Bella schrok van de aantrekkelijke stem van Edward. Ze ontwaakte uit haar trance en schoof wat van Edward af. Haar ademhaling werd rustig en ze keek nog steeds geschrokken naar haar redder. 'Ssorry.' zei ze weer hakkelend. Ze vervloekte zichzelf dat ze stotterde en snel haalde ze haar had van zijn borstkas. 'IK ben altijd zo onhandig.' biechtte ze plots op.

"Maakt niet uit Bella,dat heeft iedereen wel is"zei hij tegen haar en glimlachte heel zachtjes. Zijn jukbeenderen spande zich op waardoor zijn gezicht veel gedetaileerder werd. "Heb je je bezeerd ofzo"vroeg hij aan haar an wachte af. Zijn bronslkleurige haar zat zoals altijd warrig.


(kmoet eten)

(eet smakelijk)
Bella liet zich door Edward bedwelmen. 'Eeh.. neit dat ik weet, ik was opzoek naar m'n gymp maar die is in de drab gezonken.' zei ze haast fluisterend. Ze glimlachte toen Edward's gezicht gedetaileerder werd. Ze leunde meer naar hem toe en ging met haar handen door zijn haar, dit had ze al die tijd al eens willen doen. Zijn koude huid voelde vreemd tegen haar warme huid maar dat maakte niets uit. Ze dacht aan de woorden van Kiki in het trappen huis. 'Vampier.' galmde het door haar hoofd. Ze keek even angstig opzij naar Edward maar werd weer rustig.

Edward die zocht naar haar gedachtengang kwam naar de conclusie dat hij die niet zag en dat schrikte hem af. "En heb je die stin.. Kiki nog gezien"vroeg hij aan haar en wachte af.
Hij grijnsde even toen ze door zijn haar ging en grijnsde even. Hij keek haar met zijn misterieuze ogen aan en wachte af.

'Ja ..' antwoorde Bella. Ze bekeek Edwards gezicht weer en liet haar vinger langs zijn gezicht gaan .. lang zijn lippen als laatste. Ze had de neiging hem te zoenen maa rhield zich in, ze zou hem alleen nog maar afschrikken. Ze staarde naar de gornd toen ze weer aan de tekst van Kiki dacht .. vampiers.. wauw. Ze kuchte en keek toen op naar Edwards mooie ogen. Hij was goddelijk als altijd.

Hij keek haar aan en glimlachte heel eventjes. Hij was misschien volmaakt in haar ogen. Maar dat was hij alles behalve als ze wist wie en wat hij was. "En heeft ze iets speciaals gezegd ofzo"vroeg hij aan haar en zette zich op de grond nu.

'Ze had het over .. vampiers.' zei ze zachter. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar Edward terwijl ze langzaam afstand van hem nam. Ze kon niet langer wegkijken en rijkte met haar hand weer naar zijn gezicht. Ze ging weer met haar vinger langs zijn lippen. 'Maar .. ik weet neit wat ik moet geloven.. ze had het over jou.' zei ze.

Edward sloeg zijn ogen neer en zuchte. Hij keek naar de grond en wou alles vertellen maar nee,hij mocht niet ze moest er zelf achter komen. "Vampiers,zozo dus het gerucht gaat weer rond"zei hij en glimlachte. "Ik zou het niet geloven vast weer zo een fabeltje"zei hij. Hij keek haar aan en legde zijn koele hand op haar wang.

Bella rilde door de aanraking van Edward. Ze liet haar handen op de zijne zakken en sloot haar ogen. 'Ik geloof het wel ..' zei ze kort. Ze slikte. 'Je bent zo .. goddelijk, en snel, zo beheerst .. ' ging ze verder. Ze slikte nog een paar keer en keek Edward doordringend aan. 'Ik denk niet dat het een fabeltje is.. ze zegt het niet zomaar.' ging ze verder. Ze zuchtte en keek hem aan.

Hij sloot zijn ogen even voor een tijdje en hoorde haar aan. "Bella ik ben een gevaarlijk persoon zeker voor jou,je trekt me aan maar stoot me op een andere manier ook af"zei hij.
Hij keek haar aan en liet zijn ogen op de grond gericht zoekend naar een klein deeltje van zichzelf genaamd zijn moed.

Bella staarde dom naar Edward, hij was zo kwetsbaar nu. Ze zuchtte. 'Dus je bént een vampier?' antwoorde ze. Ze hoorde haar stem breken en staarde nu naar de grond. Ze dacht aan zijn gezicht die ze steeds voor zich zag in haar gedachte ze dacht aan de mooie lippen, zijn koude huid, het was zo onmenselijk .. maar nu leek hij mensenlijk. 'Ik ben niet .... bang.' zei ze zacht.

"Je hoort bang te zijn,Bella ik ben niet menselijk,ik heb mensen vermoord meer dan jij kan tellen,ik leef al heel lang Bella"zei hij tegen haar en hij balde even zijn vuisten. Maar toen gebeurde er iets een warm gevoel kroop in zijn hart zodra hij haar weer aan keek.

Bella keek op. 'Vertel me ... hoe oud ben je?' vroeg ze zacht. Haar angst om Edward te verliezen werd groter. Ze kon geen afstand van hem nemen, daarvoor was ze te veel met hem bezig, hij spookte door haar hoofd vnaf het moment dat ze hem had gezien. 'Ik ben niet bang ..' zei ze nog zachter. Ze sloot haar ogen en vocht tegen de tranen, haar angst om Edward kwijt te raken werd groter en groter.

"Zeventien"zei hij tegen haar en keek haar aan. Zo wou hij haar niet zien,zo mocht ze niet zijn. Hij keek haar aan en sloeg zijn arm over haar heen en trok haar tegen hem. "Rustig maar,ik ga niet weg,ik blijf bij je voor altijd (tot in new moon dan wel)"zei hij tegen haar.
Hij wist dat ze niet bang was,maar ze moest het wel zijn,hij was het gevaarlijkste wezen bij haar in de buurt.

Bella nestelde zich tegen Edward aan en begroef haar hoofd in zijn jas. 'Hoe lang al .. hoe lang ben je al 17?' vroegze nog steeds met trillende stem. Ze laatste zin van Edward stelde haar gerust en ze drukte haar hoofd weer opnieuw tegen zijn borst. 'I i ik weet neit hoe ik dit meot zeggen .. maar .. ik hou van je.' zei ze haast sissend.

"Al een tijdje"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan hoe ze tegen zijn koude borst kroop. Hij had haar verstaan en beet op zijn lip. "Bella,ik ben het meest gevaarlijke wezen op de planeet,je weet niet waar je aan begint"zei hij tegen haar. Hij drukte haar een kus op het hoofd en keek haar dan weer aan.

'Ik kwel mezelf alleen maar als ik neit bij je ben.' zei ze. Ze hief haar hoofd en ekek Edward recht aan. 'Ik kan neit zonder jou, je bent een deel van mij.. ik was eerst verrasd door je uiterlijk toen ik je daar zag staan, nu wil ik niets liever dan bij jou zijn..' zei ze. Ze leunde dichter naar Edward toe todat haar mond op zijn hoogte was. Ze sloot haar ogen maar stopte nog net.. dit was misschien te snel voor hem.

Edward keek haar aan. "Wacht,ik wil je wat laten zien eerst"zei hij tegen haar. Hij stond op en stak zijn hand naar haar uit. Hij wachte tot ze die zou nemen zodat hij weg kon gaan met haar. Dit was belangrijk voor zijn leven en al zeker voor het hare.

Bella grijnsde licht toen Edward z'n hand uitstak en ze greep ernaar. Ze hees zichzelf omhoog en viel half tegen hem aan omdat ze te snel op stond. Ze had al heel vaak evenwichtsproblemen gehad. Ze sloeg haar armen om Edward heen om niet te vallen en sloot haar ogen om tot rust te komen. 'We gaan toch niet lopen?' kreunde ze.

"Jij niet,ik wel"zei hij tegen haar. Hij tilde haar simpel op en zette haar op zijn rug. Toen rende hij zo snel als hij kon weg van hier. Naar het open moeras. Daar zou hij laten zien wat hij was en wat hij kon.


(sorry inspiloos)

Plots werd Bella op de rug van Edward geslingerd en van schrik hield ze haar ogen open. Ze was door de schrik vergeten ze te sluiten en ze werd half duizelig en misselijk van dit gebeuren. Ze klampte zich angstig vast aan Edward en zag takken nét langs haar hoofd voorbij gaan. 'Aaaah!' riep ze angstig. Ze klampte zich nog steviger vast.