Een ontmoeting die er niet hoorde

Edward was uit het huis gegaan om de Volturi te zoeken. Hij was naar het bos gegaan en leunde nu tegen een boom aan. Nog steeds dacht hij na over wat ze hier deden,en toen drong het tot hem door,het verdrag. Bella was de eerste mens die gebeten was. Hij balde zijn vuisten even en wachte af wie ze zou komen,zou het Jane zijn of zou het Aro wezen? Hij wist het niet maar ze mochten wel opschieten. Edward keek op toen hij een lucht rook die hier niet hoorde,hij neep zijn ogen tot spleetjes en perste zijn lippen op elkaar. Eigenlijk hoopte hij niet dat het een van de Volturi was,maar dat het Embry was.

Aro stond opeens voor Edward, zijn fel rode ogen strak op hem gericht. 'Edward, mijn jongen, wat lang geleden dat ik jóu heb gezien!' merkte hij op terwijl hij nog altijd vrolijk glimlachte naar de zoon van Carlisle. 'Ik was net opweg om Carlisle te zoeken, mij werd verteld dat er een heuse plaag jonkies was.' meldde hij bedachtzaam. Hij keek naar de gebalde vuist van Edward en richtte zich toen weer op zijn gezicht. 'Hm, ik kwam je .. 'dochter' tegen onderweg.' meldde hij heugelijk. Hij liet zijn blik even door het bos gaan en keek toen weer langzaam op naar Edward. 'Jane is er natuurlijk ook, heb jij haar toevallig nog langs zien komen?' vroeg hij.

"Aro,fijn jou te zien hier"zei hij met een droge ondertoon in zijn stem. Hij keek hem even aan. "Carlise is in het huis,met Esme waarschijnlijk"zei hij tegen hem. Hij ontspande zich wat meer,toen hij over Renesmee begon grijnsde hij even. "Die was er,maar die zijn nu allemaal verdwenen,de grootste troep was onder leiding van Victoria,maar die hebben ik en Emmet en Jasper uitgemoord"zei hij tegen hem. Toen hij over Jane begon ging er een huivering door hem heen. "Niet gezien Aro,laar wat zijn je zaken hier"vroeg hij aan hem.

Jane keek rond, binnen een seconde stond ze naast Aro en bekeek Edward goed. Een donkere grijns stond op haar gezicht, toen Edward zelfmoord had willen plegen in Volterra had ze hem gemarteld, heerlijk gevoel was dat .. Jane rekte zich uit en bekeek Aro eventjes, toen weer naar Edward. 'Hallo, een goede dag samen.' Sprak ze beleefd en keek naar de twee vampieren die daar stonden. Ze snoof, een vieze lucht drong haar neus in. 'Jasses Aro! Heb je een ontmoeting met weerwolven gehad ofzo?' Vroeg Jane.

Aro glimlachte nog steeds uiterst beleefd naar Edward. 'Wel, ik had graag de ravage willen zien .. maar zo te horen is het allemaal goed gegaan.' zei hij droogjes. 'Wel, Carlisle moet ik ook nog vereren met een bezoekje van mij. Hij komt erg vaak naar Volterra.' zei hij lachend. Toen hij Jane opeens weer zag grijnsde hij nog breder, 'Jane liefje ik was je al kwijt.' zei hij terwijl hij van Edward naar Jane keek en weer terug ... zijn ontmoeting waren ze alle drie nog niet vergeten. 'Tsja, er kwam een roestige wolf bij dat kleine kind staan, die vertelde dat hij me zou verscheuren .. het is triest.' meldde hij. Hij zuchtte en dacht toen aan iets wat Renesmee had gezegd. 'Zo .. en hoe is het met Bella?' vroeg hij met een valse ondertoon in zijn stem.

"Met Bella,gaat het wel goed,aleen een hond heeft haar aangevallen,maar ze komt er wel weer door. Aro niet elke wolf is hetzelfde. Jacob daar heb jij al van gehoord,zonder hem waren er al een deel van de Cullens dood"zei hij tegen hem. Toen Jane zich ook bij hun voegde zuchte hij even. "Een goededag aleen,Jane"zei hij kalm tegen haar. Nog steeds had hij geen antwoord van hun gekregen. "Om welke reden komt de Volturi,altans een deel ervan naar Forks. Het is niet aleen voor een bezoek te bergen aan Carlisle,neem ik aan"zei hij tegen hun.

Aro knikte alleen maar vaagjes naar Edward en negeerde de goede woordjes die hij deed voor de weerwolven. 'Nou, je hebt ons door. Cacius vroeg of we even konden gaan kijken hoe alles hier liep in forks ... en vooral om te kijken hoe het met die Bella gaat.' zei hij nog steeds overdreven deftig. Hij glimlachte en keek weer even naar Jane. 'Cacius wilde zelf graag komen maar was helaas verhinderd.' zei hij overdreven verdrietig. 'Maar ik wilde wel even langs gaan voor hem.' zei hij weer vrolijk. Zijn verminkte lach schalde weer door de bossen en hij keek Edward lang aan om te kijken of hij wijzer kon worden uit zijn houding. 'En .. wil je jezelf al bij de Volturi voegen mijn jongen?' vroeg hij.

"Het is nog steeds wennen voor Bella,maar ze slaat zich er wel door"zei hij tegen hem. Hij kruiste zijn armen over elkaar en keek hem even aan. Toen hij vroer of Edward zich al bij hen woude voegen grijnsde hij. "Mijn beste Aro,op een dag voeg ik me daarbij. Maar voornu blijf ik nog wie ik ben,jullie hebben mij nu nog niet nodig. Maar nu heb ik nog een vraag voor je. Wat moest Carlisle bij jullie,we hadden hem hier wel meer nodig,in verband met de aanvallen die hier plaats vonden tussen de jonkies,en de rest"zei hij tegen hem. Even wreed hij over zijn borst,nog steeds voelde hij de hechtingen goed.

Jane bleef rustig staan en knikte naar Aro. Ze richtte zich weer tot Edward en kneep haar ogen tot spleetjes, ze dacht vrolijk terug aan de keer dat ze hem mocht aanvallen. Ze grijnsde en wachtte nieuwsgierig op wat Aro aan Edward vertelde. 'Zeg, ik kon Felix of Demetri ook meevragen maar ik vond het veel gezelliger met jou Aro.' zei ze plagend. Ze liep een rondje om Edward heen en liet een lach horen die veel mooier klonk dan het allermooiste geluid van de wereld. 'Aro, ik verlang ernaar mijn gave weer eens te gebruiken.' zei ze terwijl ze het gezicht van haar meester bestudeerde. 'Die wolven worden een heuse plaag.' meldde ze.

"Gebruik je gave dan maar op Embry"zei hij tegen haar en snoof even. Hij wist maar al te goed wat Jane kon aanrichten bij degene die haar niet aanstonden. Eens had hij het meegemaakt maar geen tweede keer meer,maar zich tegen haar verzetten kon hij toch niet. De namen die ze noemde waren hem maar al te bekend met Felix had hij een geschil gehad en Demetri,nou die moest met zijn poten van Alice blijven. Die wolven,die wolven hadden ook een naam. Maar als deze twee een haar krenkte aan Jake dan zouden er enkele mensen hier wel gaan flippen. Waaronder Renesmee en Bella.

'Carlisle was op bezoek, we hadden een zwangere vampier daar in Volterra.' zei hij met een wegwuivend gebaar. 'Het was niets, maar ik vond het triest dat hij er al zo snel vandoor meost gaan, ik heb hem heel lang gevraagd om nog even te blijven.' zei hij vrolijk. Hij keek naar Jane die een rondje om Edward heen liep en grijnsde 'Jane liefje, we gebruiken jou machtige gave alleen als we het echt nodig hebben.' zei hij. Hij keek weer langzaam om zich heen en toen weer naar Edward. 'Prachtig om te zien dat jullie je zo kunnen aanpassen aan de omgeving hier. Dat jullie in harmonie samen kunnen leven met die ... honden!' zei hij smalend. Hij klapte voldaan in zijn handen.

"Sommige zijn zo slecht nog niet hoor Aro. Andere daaraan tegen kan ik zo naar de keel vliegen"zei hij tegen hem. Hij sloot even enkele momenten zijn ogen en opende ze dan ook meteen weer. "Ik denk dat ik jullie moet verlaten,tenzij jullie nog iets moeten weten"zei hij tegen hem. Hij keek hun nog even aan en dacht kort aan Renesmee,als ze haar wat aandeden,dan was hij in alle staten. En dan zou hij gegarandeerd iedereen aanvallen. Hij keek even naar Aro,zijn kop die was altijd zo serieus,je zag soms wat hij van zin was,maar dat was heel weinig.

'Die Embry zeker? Ik snap het jongen.' zei hij luchtig terwijl hij weer een wegwuivend gebaar maakte. 'Ik vind het best hoor, dan zal ik weer even verder reizen om Carlisle te vinden. En natuurlijk die schat van een Esmé.' zei hij formeel. Hij keek even naar Jane en knikte kort naar haar. 'Of jíj wilt nog wat weten?' vroeg hij toen nieuwsgierig. HIj bleef doodstil staan besloot over de parkeerplaats een weg te vinden om naar het huis te gaan. 'Ik zou die Bella graag weer eens willen zien.' zei hij. Hij stapte naar voren en pakte Edward's hand stevig vast. Het bleef en paar seconden stil ... 'Intressant, jij houd nog stees van haar. Dat is erg fascinerend.' zei hij weer vrolijk. Hij liet Edward's hand weer los en bleef rustig wachten.

"Ik zal altijd van haar blijven houden Aro. Eveneens als van Renesmee"zei hij tegen hem en stak zijn handen in zijn zakken en keek even naar Jane. Afwachtend of die nog wat moest weten,waarschijnlijk niet hoopte hij ergens. "Ik weet niet of ze op het moment in het huis is. Esme dan,kan misschien goed zijn dat ze op jacht is met Alice ofzo"zei hij tegen hem en keek dan even naar de bossen,waar de roedel zich waarschijnlijk in verschanste om te kijken wat de Volturi hier moest. "En Jane,laat Jacob met rust wil je,de rest boeit me niet,maar raak hem aan,en je krijgt mij en Renesmee en ook wel Bella en de rest van die honden tegen"zei hij nog.

Aro knikte alleen maar naar Edward en keek toen naar Jane, 'Zeg we gaan niet dreigen toch?' zei hij als reactie op Edward. Hij dacht aan Esmé en Alice en kinkte alleen maar kort, 'Ik zal ze zeker nog wel tegen komen.' beaamde hij. Hij draaide zich een kwart slag om en keek Jane nog een laatste keer aan, ze haalde iets in haar hoofd ... ze was ook onvoorspelbaar. Hij grijnsde kort en zette een stap richting de bomen. 'Fijn je gezien te hebben mijn jongen.' meldde hij zich beleefd af. Hij wenkte Jane kort en was toen snel uit het zicht verdwenen
(topic uit)