Edward en Bella's huwelijk.

Jacob kwam weer redelijk bij zinnen. Hij keek Bella aan. 'Nee, ik had niet moeten komen..' Zei hij tegen haar en wendde zijn hoofde naar de grond. Hij keek nog even naar Bella. 'Je zult me niet meer tegen komen Bella. 'Het spijt me ..' Zei hij tegen haar en stapte weg. Hij deed het langzaam, Jake hinkte wat, hij was verkeerd terecht gekomen met z'n sprong. Zijn linkerachterpoot deed zeer, maar dat zou zo weg zijn. Weerwolven geneesde sneller dan mensen..

Bella slikte moeizaam. 'Nee ... nee .. alsjeblieft ... Jake.' zei ze hakkelend. Ze voelde zichzelf warm worden, wat heel vreemd was voor ahar. Ze voelde haar hoofd draaien en tollen en sloot haar ogen. 'Nee ... Jake.' zei ze weer. Ze had geen woorden meer, ze keek in Jacob's wolven oog en zag zichzelf erin. 'Als je weggaat ... nee ...' zei ze weer. Ze de wolf hinken en pakte zijn poot voorzichtig vast. 'Jake, je bent gewond.' zei ze met emotieloze stem. Ze trok zachtjes aan zijn staart en bekeek zijn poot, ze voelde iedereen geschokt naar haar staren en zuchtte, wat kon het nog schelen? Ze moest haar beste vriend eerst helpen.

Jake voelde Bella hem vast grijpen, hij gromde en draaide zich om. 'Laat het maar, Bella.' Zei hij trok zich weg. 'Het is zo weg.' Zei hij kortaf, Jake dacht na.. hij moest nu naar Sam.. overleggen, maar daar had hij geen zin, nergens in .. alleen een flink potje klifduiken.. 'Klifduiken .. perfecte oplossing ..' Zei hij zachtjes en draaide zich weer om. Hij hinkte verder weg, zijn stappen ging steeds beter, het genas snel.

Bella bleef in de modder zitten terwijl Jacob wegliep. 'Dus je maakt het uit? Je kan het niet uitmaken, ik bedoel ... je verbreekt onze vriendschap toch niet? Ik kan niet zonder je.' zei ze zoekend naar de juiste woorden. 'Doe niet zo gek, klifduiken is hartstikke gevaarlijk.' siste ze. Ze wist neit meer wat ze moest doen enz e was eht zat. Ze ging langzaam overeind staan en draaide zich om naar Edward -de ze nog niet aankeek - 'Bedankt dat je er was.' zei ze half fluisterend. Ze bleef voor Edward stil staan en had neit gemerkt dat iedereen doodstil had staan kijken.

Jake bleef lopen, hij luisterde niet naar Bella. Hij dacht alleen nog maar aan klifduiken, even een adreline kick door zijn lichaam. Hij hoorde de stem vam Quil in zijn kop. 'Gek, niet vandaag, de zee is woest.' Zei Quil. 'Kan me niets schelen,' Zei Jake terug. 'Oké, zelf weten, leipo..' Hoorde hij nog, toen was Quil's stem verdwenen. Hij zuchtte even en rende toen richting de kliffen/watervallen.

Bella hoorde Jacob weglopen en zuchtte, ze draaide zich om naar het altaar en verborg de pijn die Jacob haar had aangedaan. Hij had haar beloofd nooit pijn te doen ... Ze keek naar Edward en trok aan zijn arm terwijl ze naar Alice knikte. 'Gaan we nog verder?' vroeg ze droogjes met gebroken stem. Ze dacht weer aan waar deze dag om draaide en werd wat vrolijker. 'Je bent hier, en van mij ... laten we snel verder gaan.' fluisterde ze in Edward's oor. Ze keek naar Renesmee en wist niet wat ze moest zeggen, haar dochter mocht de pijn niet zien die ze had gekregen door Jacob, het zou alleen maar slechter aflopen dan. Toch voelde ze een gat branden, alleen ze wist niet waar het vandaan kwam.

Toen Alice haar het kussentje gaf met de ringen was ze heel blij. Ze vond het echt geweldig dat ze iets belangrijks mocht doen. Ze stond braaf te wachten met het kussen in haar hand terwijl ze iedereen toe lachte. Nog voor ze het echt door had ging alles mis. Jake veranderde in een wolf en gromde. Renesmee wilde het niet aan zien dat haar ouders ruzie maakte op deze dag en dan ook nog met Jake. Toen hij haar aan keek liet ze een verdrietige blik zien. Ze vond het jammer dat het zo moest lopen, maar ze had wel door dat het niet alleen ruzie was die de band tussen haar ouders en Jake af en toe kapot maakte. Er was meer aan de hand dan dat. Renesmee zag de pijn wel die Bella probeerde te verbergen voor haar. Ze veegde haar koperkleurige haar een beetje naar achter en gaf haar moeder een knuffel.

Edward had razend naar het spektakel gekeken,hij kon zo achter hem aangaan,maar iets hield hel toch wel tegen. Hij sloot zijn ogen en balde zijn vuisten,deze dag hoorde een gelukkige dag te zijn,met vrienden langsbeide kanten. "Als je nog verder wilt gaan"zei hij tegen haar en zuchte even,toen keek hij naar Renesmee,ze maakte waarschijnlijk heel wat meer mee dan hem zelf. Maar Edward voelde steeds meer haat tegenover de weerwolf,zichtbaar was het niet,niemand zou het merken,misschien aleen Alice,maar dat kon ook niet anders. Dan keek hij de menigte rond en schraapte zijn keel. "Iedereen,wees kalm en neem weer plaats,dit was een korte verstoring van de trouw"zei hij uitmuntend kalm tegen iedereen.

Bella knikte alleen maar, 'Ja .. ik wil verder gaan.' zei ze terwijl ze hoorde hoe haar stem oversloeg. Ze bukte om Renesmee goed vast te pakken en drukte haar tegen zich aan. 'Niets aan de hand hé Nessie, ga maar op je plekje staan.' zei ze hees. Ze liet haar dochter los en gaf haar een zacht duwtje recht voor het altaar. Ze ging goed overeind staan en keek nog even snel in de richting waar Jacob was verdwenen. 'Gaat u gerust verder.' zei ze nu richting de man achter het altaar. Ze keek naar Alice die ook weer op een stoel was gaan zitten en de andere mensen die nog een beetje na mompelde. Ze nam Edward's hand in die van haar en kneep er zachtjes in terwijl ze het vreugede gevoel weer terug kreeg. Het ergste vond ze nog dat als ze niet had ingegrepen Jacob, Edward of Renesmee iets had aangedaan. Ze zuchtte en sloot haar gedachte af voor Jacob en luisterde naar de man die vervolgde ... 'Neemt u Bella Swan tot uw vrouw?' luidde de vraag van de oude man. Bella keek Edward lang aan en glimlachte onzeker.

Edward voelde de vreugde ook weer tot zich keren en keek Bella een lange tijd aan. Iedereen zat in spanning te wachten op zijn antwoord. Hij keek even naar Renesmee en nam Bella's ring en nam haar linkerhand vast en schoof de ring om haar ringvinger. "Ik neem Bella tot mijn wettige echtgenote"zei Edward tegen de man en glimlachte even. "Neemt gij Edward Cullen tot uw echtgenoot"vroeg de oude man dan aan haar. Edward keek haar aan en wachte af.

Bella keek naar de ring die om haar ringvinger werd geschoven door Edward, ze voelde iets in haar onderbuik kriebelen en sloot voor een seconde haar ogen toen de oude man haar dezelfde vraag stelde. 'Ik neem Edward tot mijn wettige echtgenote ...' zei ze lachend terwijl ze de overgebleven ring van het rode kussentje van Renesmee oppakte en om Edward's linker ringvinger schoof. Ze hield zijn hand nog een tijdje vast voordat ze hem losliet en hem recht aankeek. Zijn gouden ogen hielden haar gevangen en ze kon niet wegkijken. Ze voelde zich een beetje slap worden maar hield zich nog net goed. 'Dan mag u nu de bruid kussen.' vervolgde de oude man zijn verhaal. Bella keek even opzij en toen weer naar Edward, zou ze het wel durven met al die mensen hier, ze zag de kleine kinderen al hun ogen dichtdoen en moet grinneken.

Edward bewoog zijn hoofd naar haar toe en raakte met zijn lippen de hare,dan legde hij zijn hand op haar wang en gaf haar een inmens zalige kus. "Dan verklaar ik u nu tot man en vrouw"zei de man tegen hun en begon ook te klappen. Na de kus keek hij haar aan en glimlachte. "Voor altijd"zei hij tegen haar,en streek heel zachtjes over haar wang en keek dan alle genodigde aan die op waren gestaan en begonnen te klappen. Hij had haar hand nog steeds vast en zou die niet meer loslaten.

Bella sloot haar ogen en ging helemaal op in de kus, vanaf nu was ze Bella Cullen! Ze sloeg haar armen om Edward's nek en werd net even iets te enthousiast. Gelukkig beheerste ze zichzelf nog een beetje en liet Edward los ... behalve zijn hand. Ze keek naar Renesmee die nog achter hen stond en trok haar hand en die van Edward omhoog zodat ze eronder door kon. Ze keek naar de menigte die luid aan het klappen en fluiten was en aaide Renesmee met haar nog vrije hand over haar hoofdje. Ze zag alle Cullens lachen en moest zelf ook heel erg grijnzen, ze pakte het bosje bloemen op die ze op het altaar had gelegd en hield hem stevig vast. 'Voor altijd.' fluisterde ze terug naar Edward. Ze hoorde haar slaap liedje spelen en kon het niet helpen dat ze bijna op de grond lag om zich goed te houden, het was een droom huwelijk, ze was voor eeuwig met Edward verbonden.

Edward keek naar de rest van de Cullens en voelde zich op dit moment zo goed. Alhoewel hij nog zat met Jacob maar dat merkte je niet. Hij keek naar Renesmee,ja nu was alles compleet. Het slaapliedje dat hij had gemaakt voor haar speelde als hun eindliedje,dat was het enige wat hij had gevraagd aan Alice. Hijzelf werd er nu ook wat slaperig van,dat was dan ook de eerste keer. Maar nu wist hij niet meer wat doen,alles was gewoon perfect.


(inspiloos)

Alice had rustig op een stoeltje gezeten na het drama van Jacob en was alles vergeten zodra haar broer en bella elkaar het ja-woord gaven. Ze zuchtte van geluk en stond meteen op om te klappen toen ze elkaar intens kuste. Langzaam schuifelde ze naar voren, naar het altaar en bedankte de oude man. 'U kunt weer gaan, bedankt dat u het heeft voorgelezen, er gaan nu activiteiten gebeuren die privacy moeten blijven voor de familie.' zei ze met een knipoog. Ze kon moeilijk vertellen dat sommige zouden gaan jagen en dat hij waarschijnlijk het hoofdgerecht zou worden als hij niet wegging. Gelukkig knikte de man alleen maar en liep weg met z'n spullen. Alice dartelde vrolijk naar haar familie toe en liep tussen de menigte door om hun aandacht te krijgen. 'Mensen mensen! In het huis hier rechtdoor kunt u gezellig napraten en iets aardigs voor het echtpaar schrijven in een boekje, wilt u mij alstublieft volgen?' vroeg ze poeslief. Ze dartelde vorlijk naar het huisje en gaf Bella en Edward een knipoog.

Edward keek naar Alice en toen ze het volk meenam knikte hij naar haar. Toen wende hij zijn volle aandacht op de twee prachtigste dingen in zijn leven. Hij knielde even neer bij Renesmee en drukte haar een kusje op haar voorhoofd. Toen stond hij weer op en keek naar Bella. Hij nam haar handen vast en gaf haar een kus op haar lippen. Normaal was hij nu met Jake aan het praten over hem en Renesmee. Hij wou hem zijn goedleuring geven,wat nu ook niet meer zou gebeuren. De laatste mensen waren nu ook verdwenen richting het huis. "Nu is het voor eeuwig en altijd"zei hij tegen haar.

Bella zagde mensen vertrekken en knikte ook naar Alice die wegliep. Ze keek naar het huisje dat in de verte stond en richtte zich op Edward, ze keek neer toen hij knielde en Renesmee een kusje gaf. Ze glimlachte, 'Mijn twee schatten.' zei ze lachend. Ze gaf ze beide een aai over hun hoofd en keek naar Edward die weer overeind was komen staan en haar een kus gaf. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en sloot haar ogen terwijl ze zijn geur inademde. Renesmee stond nu tussen hen in en ze woelde lachend door haar haren terwijl ze droog tegen Edward aanleunde. 'Ik had het niet mooier kunnen voorstellen deze dag.' antwoordde ze. Ze liet expres het woord Jacob niet vallen om dingen te voorkomen, ze zou later wel opzoek gaan naar hem en hem afsnauwen, wat dacht hij wel niet? Ze kon ook wel zijn bruiloft verpesten als hij ooit zou gaan trouwen. Ze huiverde even en keek toen naar de grond, ze legde de bloemen op de stoel naast zich en keek glimlachend naar Renesmee, ze vroeg zich af wat zij ervan vond.

Edward keek haar aan en glimlachte even. Hij streek zachtjes door haar haar en keek dan naar Renesmee. "Ze word groot"zei hij tegen Bella. En keek naar de niet zo kleine Renesmee en nam haar hand vast. Dan liet hij Bella los en tilde Renesmee op. "Je word groot kleintje, en wat vind je ervan dat je ouders eindelijk getrouwd zijn"vroeg hij aan hun dochter. Ze had nog altijd die prachtige uitstraling. Ze leek erg hard op hun buiten het feit dat ze aleen warm bloedig was,maar zo was Bella ook eerst geweest,en ze was al een vampier,dus ze hoefde niet te worden gebeten.

Bella keek lachend naar Renesmee en Edward en hief haar wenkbrauw. 'Nou inderdaad, het ene moment is het nog een drama dat ik zwanger ben en bijna dood ga en het andere moment staat hier een beeldschone dame.' zei ze fluisterend. Ze streek langs Renesmee's kleine wang met de rug van haar hand en tuitte haar lippen bedacht zaam. 'Je hebt ons wel laten schrikken hoor toen je in mijn buik zat opgesloten.' zei ze lachend. Ze dacht terug aan de nacht dat ze voro het laatst als echt mens met Edward was, de dagen daarna waren een hell. Ze zuchtte nog een keer en streek dit keer langs Edward's wang. 'Jullie lijken erg op elkaar, allebei even mooi.' mompelde ze.

(inspiloos)

"Niets is mooier als jij Bella"zei hij tegen haar en glimlachte even en zette Renesmee even neer. Hij dacht kort aan Jake en zijn dochter en zuchte even diep. Hij keek dan richting het huis en glimlachte. "Maar het was ook een drama,want je leed pijn,en dat mag niet meer gebeuren,nog bij jou,nog bij Renesmee"zei hij tegen hun. Hoe kan Jacob nu van Renesmee gaan houden,ze is een vampier,en als hij hier al gek word,wat staat er dan met Renesmee te gebeuren dacht hij en neep zijn ogen even toe

Bella grijnsde en gaf Edward een kus op zijn wang. Ze liep met hem mee toen hij begon te lopen en pakte Renesmee handje voorzichtig. Ze genoot van de warmte van haar dochterjte en wreef steeds over haar vingers. 'Ik was foeilelijk als mens hoor! Ik snap nog steeds niet dat het lot me jou heeft gebracht .. het is gwoon onmogelijk.' zuchtte ze. Ze grijnsde en trok Renesmee een paar centimeter de lucht in waarna ze haar weer liet landen op de grond. 'Jij gaat later ook net zo mooi trouwen hé Nessie!' zei ze lachend. Ze schoof het ding op haar hoofd wat naar achteren en keek naar het huisje dat ze naderde. 'Rosalie is wat aardiger tegen me.' zei ze zachtjes, meer voor zichzelf. Ze wist dat Edward's bloedmooie zus - nu ook haar bloedmooie zus - haar niet zo mocht, het was steeds beter gegaan. Ze voelde een vreugde rilling door haar heen gaan en vroeg zich af hoe vaak ze dit al had gevoelt. Ze bestudeerde Edward's gezicht onder het lopen en wist bijna zeker dat hij aan Jacob dacht.

"Het lot heeft dit alles naar ons toe gebracht,net als wij naar elkaar zijn toe gelijden"zei hij tegen haar en liep rustig verder. Toen ze over Rosalie begon keek hij haar even aan. "Geloof me Bella Rosalie heeft het moeilijk met het feit dat jij je leven hebt opgegeven,om te worden zoals ons. Maar na eeen tijd komt ze ook wel los, en Emmet die nou ja je kent Emmet"zei hij met een grijnsje en liep dan ook verder. Hij keek dan weer voor zich uit en keek naar het huis dat nu al veel dichter was.

Bella grijnsde en liep rustig met Renesmee verder, ze kon amper goed bewegen in haar jurk en probeerde overeind te blijven staan maar uiteindelijk toen ze bijna bij het huisje waren viel ze over iets hards heen en scheurde de onderkant van haar jurk. Ze snoof en trok het restantje ook van haar jurk af. 'Nou ... ik zal nooit handig worden, zelfs niet als vampier.' merkte ze droogjes op. Ze krabbelde overeind en nam Renesmee's handje weer terwijl ze snel naar Edward liep en dacht aan wat hij net had gezegd. 'Emmett is geweldig.' zei ze lachend. Helaas moest ze mteen denken aan Jacob, Emmett was de grote broer die ze altijd al had gewilt, Jacob was dat ook, meer dan dat, ze owu hem voor zichzelf .. dat was egoistisch. Ze zuchte en keek opzij naar Edward zonder iets te zeggen. Nee, Edward was alles wat ze wilde, meer dan hij waarschijnlijk besefte, en natuurlijk ook nog de kleine Renesmee. Ze kwamen bij het huisje aan en duwde de deur voorzichtig open om Edward en Renesmee door te laten gaan.

Edward keek haar aan,hij wist wel aan wie ze dacht maar niet aan wat ze dacht. "Zolang je maar heel blijft is het goed"merkte hij droogjes op. Hij liep dan naar binnen met degene die hij liefhad en mengde zich in de massa van vampieren die er was. Hij keek rond en zocht met zijn blik naar Alice of Emmet maar vond hun niet snel. Dan liep hij naar een tafel die helemaal leeg las,juist genoeg plaats voor de Cullen familie. Toen ze waren binnen gekomen keek iedereen hun aan en toen Edward plaats nam wachte iedereen op Bella.