de drukte..

Mensen liepen door de gang en op de trappen, tussen hen in liep Lyra, een weerwolf eigenlijk wist niemand het. Ze was vandaag nieuw op school gekomen, ze keek even vuil naar jongen die tegen haar opbotste. Wat deed ze hier, ze had zin om naar buiten te gaan, of te veranderen en ze aan flarden te scheuren. Even grijnsde ze bij die gedachte, wat was het heerlijk om een weerwolf te zijn. Een vriendje.. nah die jongens waren te bang voor haar, maar goed ook ze liet niemand met haar sollen. Zeker geen jongen, als ze iets probeerde te flikken sloeg ze, de drukte werd minder er begonnen weer lessen maar niet voor Lyra. Ze plofte neer op de trap haar tas had ze nog over haar schouder hangen, ze keek verveeld rond. Liepen er wel leuke jongens rond? Hopelijk wel, ze gaapte even en keek naar de mensen die snel naar les gingen.

(sorry dat hij kort is moet gaan )

Een meisje liep door de gangen, iedereen kenden haar wel, als het 'buitenbeentje'. Ze zuchtte diep. Kiki had nooit echte vriendinnen, ze spijbelde ook veel lessen maar werdt er nooit voor gestraft. Ze zag opeens een ander meisje zitten, een weerwolf, dat rook ze zo! De ging naast haar zitten op de trap. 'Hay,' Snoof ze. Ze keek naar Lyra, hoelang was zij al zo? Kiki was al bijna een heel jaar weerwolf en kon zich prima beheersen. Dat had ze zichzelf geleerd toen ze net was begonnen met veranderen.

De gang werd leger, en Lyra staarde via een groot raam naar buiten, waarschijnlijk zou ze hier ook haar dagen eenzaam slijten. Aan mensen hechten deed ze niet snel, ze hadden haar een keer verraden dat wilden ze nooit meer. Vanaf dat ze 3 jaar was veranderde ze al elke volle maan standaard, daarom bleef ze nooit bij andere logeren. Niemand mocht haar geheim weten, dat was gevaarlijk. Maar nu ze rook een andere Weerwolf, een meisje dat ongeveer van haar leeftijd was kwam naar haar toe, Lyra leek 16 ookal was ze eigenlijk 17. Maarja het maakten haar niet uit. Het meisje kwam naast haar op de trap zitten, ze bekeek haar. 'Hey.' zei Lyra zacht. Ze keek naar het raam en zweeg even 'Ik ben Lyra en jij?' vroeg ze rustig.

'Kiki,' Zei ze zachtjes. Ze bestudeerde het andere meisje nauwkeurig, ze nam haar op in haar gedacht zodat ze haar niet snel zou vergeten. 'En, red jij het een beetje tussen de normale mensen?' Vroeg ze aan Lyra en keek haar doordringend aan. Ze was nog nooit in haar leven een soortgenoot tegen gekomen, dus dit was wel bijzonder.

Lyra keek fel naar het meisje dat zich voor stelde als Kiki toen ze begon of ze zich redden tussen de normale mensen. 'Is jou niet geleerd je mond dicht te houden over je soort waar andere bij zijn?' siste ze zacht tegen haar. Lyra had wel eens soortgenoten ontmoet maar dat was niet altijd even leuk. 'Maar goed, hoe lang woon jij al hier?' zei ze op normale toon.
Ze bekeek Kiki en onthield elke detail van haar gezicht met haar fotografische geheugen, daarna keek ze naar haar all stars en wachten af wat Kiki zou zeggen.

'Dat is mij wel geleerd hoor,' Zei ze zachtjes. 'Aleen doe ik het niet, kan mij het schelen als ze weten wat ik ben.' Zei ze tegen Lyra. 'Het minste wat ze kunnen doen in mij van school trappen, maarja, ik woon hier niet echt, ik zwerf door de bossen, ik ben dan ook de ánderen tegen gekomen.' Zei ze tegen Lyra. Ze legde grote nadruk op anderen waar ze vampiers mee bedoelde. 'Niemand luisterd naar ons,' Zei ze toen. Ze sloot haar ogen eventjes, waarna ze naar een paar seconde weer opengingen. Ze zuchtte. 'Ze zijn allemaal weg uit het trappenhuis.' Zei ze.

Lyra hoorde de woorden van Kiki en rolde met haar ogen als ze het wist waarom deed ze het dan niet? En zij zwierf ook door de bossen heen interresant, 'Ik ben al vanaf dat ik 3 jaar was een weerwolf, mensen accepteerde me niet, en de ene keer dat ik ze vertrouwde.. hebben ze me verraden en dat kostte me bijna mijn leven.' mompelde ze zacht.
Lyra keek rond de trappen waren leeg, alle andere hadden blijkbaar les of waren naar huis ofzo. 'Mijn ouders waren mensen, mijn broer heeft me gebeten en verandert, mijn ouders verstoten mij en mijn broer. Maar mijn broer wilde niks van mij weten, dus moest ik voor mezelf zorgen.' zei ze zacht. Even sloot Lyra haar ogen, en ze kleurde ijsblauw alsof ze verandert was.

'Oww,' Zei ze een beetje meelevend. Ze zuchtte. 'Ik heb het altijd kunnen verbergen, tot ik mijn zelfbeheersing verloor,' het laatste klonk mopelend. Ze keek Lyra aan. 'I-ik vermoorde mijn eigen ouders plus broertje.' Zei ze zachtjes. Ze keek naar de grond. 'Ik kon mezelf niet in bedwang houden, wat me altijd zo goed lukte.' Zei ze zachtjes tegen Lyra. Ze nam diep adem. Het was moeilijk háar geheim zomaar aan een meisje te geven, maar ze vertrouwde Lyra wel. Ze was een van haar soort. 'Die, anderen,' Ze had het over vampieren. 'Zijn véle malen erger dan ik ooit in gedachte had, vooral de Cullens.' Siste ze zacht.

De woorden die Lyra hoorden lieten haar herineringen op doen rakelen, ze had haar beste vriendin die ook een weerwolf was. Haar hele familie zien vermoorden, ze rilde bij die gedachten. Even kneep Lyra zacht in Kiki haar hand en liet met een blik merken dat ze het erg vond voor haar. 'Het spijt me voor je, mijn broer die straften me af als ik mezelf niet in bedwang hield teminsten tot onze ouders het ontdekte.' zei Lyra terwijl ze even voor zich uit staarde.

'En vampieren, heb ik bijna nooit mee te maken gehad, maar de naam Cullens is me wel vaak ter oren gekomen.' zei ze rustig. Daarna keek ze weer naar Kiki, 'Hoe houd jij het uberhaupt uit op school, ik haat deze plek de enige lessen waar ik iets deed waren tekenen, gym, muziek en geschiedenis.' zei ze. Ze dacht aan de jaren dat ze nog op school had gezeten en haar ouders nog van haar hielden.

'Gewoon, ik kick erop, al die mensen die je aankijken, opeens diep gaan grommen in de klas, de meeste denken dat ik gek ben,' Ze stopte even om adem te halen. Ze keek naar de grond. 'Maar ik weet beter.' Zei ze snel erachteraan. 'De Cullens wonen niet ver bij het bos vandaan, ik ben ze laatst tegen gekomen, Edward, Alice, ze staarde zo naar me, alsof ik een een vreselijke lucht bij me droeg, andersom was het ook niet veel anders,' Ze stopte om adem te halen. 'Uiteindelijk ben ik gaan jagen, het werd me teveel daar.' Zei ze toen tegen Lyra. 'Jij moet het trouwens ook vreselijk hebben gehad met z'n broer.' Siste ze snel. 'Ik ga aleen nog naar Gym, ik háat wiskunde, aangezien onze wiskunde leraar een vampier is.' Siste ze snel erachter aan.

Bella liep door het trappenhuis, ze was uit de les gegaan om haar boeken te halen en hoorde twee *mensen* praten. Ze bleef nieuwsgierig onder aan de trap staan en luisterde met ingehouden adem toen de meiden het over vampiers hadden, de cullens .. bij de naam Edward Cullen maakte haar hart een sprongetje en ze begon de trap verder op te lopen. Ze bleef bij de twee meiden staan en bekeek ze. 'Wat is er met vampiers?' vroeg ze droog. Ze geloofde niet in die fabeltjes maar Kiki en het andere meisje spraken er zo serieus over .. Ze kuchte en stak ahar hand uit naar Lyra. 'Hoi, ik ben Bella.' zei ze zacht. Ze bleef de twee nog steeds aankijken terwijl ze op haar benenen heen en weer sprongn.

Kiki schrok even toen ze het meisje al rook, ze rook naar hén! Toen kwam ze voorbij. 'Ermm, we hadden het met geschiedenis over het ontstaan van de vampieren, ik snapte het niet en Lyra heeft het me even uitgelegt.' Zei ze langzaam en duidelijk tegen Bella. 'Ik ben Kiki, maar dat wist je vast al.' Zei ze met een kleine grijns. Ze keek even naar Lyra die een beetje zwijgzaam was. 'En dit is Lyra.' Zei ze toen tegen Bella en er kwam een klein lachje om haar mond.

Bella keek Kiki lang aan en knikte alleen maar. 'Oh .. hebben ze het hier op school dan over vampiers?' vroeg ze droog. Ze dacht aan Edward en probeerde zo nonchalant over te komen. 'Ik heb ze anders nooit over vampiers horen praten .. ' zei ze wat harder. Ze kreeg weer het beeld van háár edward voor zich en voelde een opgewonden gevoel borrelen. 'Ja, ik weet al wie je bent, van het bos toch?' vroeg ze droog. Ze grijnsde licht en ging op een trap trede zitten, afwachtend op nog een smoes van kiki, ze wist allang wat er gaande was.

'Jup, dat was ik.' Zei ze met een speelse grijns. 'Maar je hebt het vast allemaal al door.' vervolgde ze. Bella was een slimme meid, ze liet zich niet makkelijk beet nemen, zelfs niet door 1 van de Cullens. Bella rook nu helmaal vampieren, die stinkende bloedzuigers. Ze moest hen niet, ze waren niet haar soort.

Bella keek geschrokken naar Kiki, Edward had haar gewaarschuwd, ze zou haar eigenlijk meoten ontwijken. Ze rilde bij de gedachte aan moorden. 'Ja, dat heb ik ja.' zei ze betweterig. Ze stond op klaar om weg te lopen, ze vond het langzaam erg onveilig worden. Ze stond op het punt weg te gaan toen ..


(omg.. hoe bedoel je dramatisch einde? xD)

'Mooi,' Zei ze. 'Edward heeft je ook vast al gewaarschuwd voor ons.' Zei ze met een kille toon in haar stem. Ze keek even naar Lyra. 'Ik heb eigenlijk honger...' Ze viel weg. 'Ik ga iets verscheuren, en jij Bella, hou je mond, want ik weet je te vinden, nu jij iets hebt met Edward heb jij je ook te houden aan een deel van het verdrag, vraag aan hem maar meer info.' Zei ze kalmpjes. Toen liep ze kalm te trap af, op zoek naar het bos, waar ze iets kon eten.

Belle keek Kiki angstig aan. 'Op wat als ik vragen mag?' vroeg ze droog. Ze keek van Lyra naar Kiki en weer terug. 'We kunnen zo samen gaan lunchen?' vroeg ze droog. Ze dacht weer aan Edward en een heerlijk gevoel ging door ahar heen. Ze liep achter Kiki aan en tikte haar aan. 'Wil je niet met mij mee? Ik ben toch opweg naar de kantine, ik moest alleen een verslag inleveren meer neit.' zei ze. Ze glimlachte dom en bedahct zich toen wat Edward zei, ze moest uit haar buurt blijven .. maar dat kon niet daar was ze te nieuwsgierig voor.

'Ik jaag niet op kantine eten, maar op dieren, beesten, die jij in een gewone verpakking in de supermarkt koopt.' Zei ze tegen Bella. 'Net als Edward,' Zei ze toen tegen haar om het duidelijk te maken. Ze grijnsde. 'Maar oké weet jij dan wat er vandaag te eten is in de kantine?' Vroeg ze dom aan Bella. Ze keek nooit naar het menu, omdat ze toch nooit in de kantine at. Ze zuchtte. Dat droge kantine-voer was niets voor haar. Ze slikte. 'Weet je wel wát ik ben, wie ik ben, waar ik toe in staat ben, als ik daar zin aan heb leg ik je met 1 hand om, verander in je in een soort zoals ik.' Zei ze zachtjes. 'De kans is nóg groter dat ik je vermoord.' Het laatste siste ze een beetje.

Bella rolde met haar ogen, 'Dûh tuurlijk weet ik wat je bent' zei ze teriwjl ze de rest van Kiki's zin afwachtte. Toen ze het laatste siste schrok ze een beetje. 'Waag het niet! Als ik hier dan toch ooit moet veranderen dan word ik ....' ze maakte haar zin niet af, alles was nu mogelijk. Ze keek boos uit haar ogen. 'Ik ... blijf ... bij ... Edward .. Voor altijd.' zei ze krachtig. Ze draaide zich om en liep de trap weer op. 'Ze hebben hamburgers in de kantine trouwens.' gaf ze droog anwoord. Ze slofte met haar voeten de trap op en keek nog even snel naar Kiki.

Kiki wierp een kwade blik naar Bella. 'Leuk, vreet jij maar stinkende gebakken dooie dieren!' Riep ze naar Bella en een diep gegrom kwam uit haar borstkas op zetten. 'Ík eet vers vlees.' Gromde ze naar Bella en stormde ook kwaad de trap af, langs Bella heen, ze ging jagen in het bos, kon het haar ook nog schelen wat er met dat vampieren-meisje deed!