De vergader zaal

Alice was net terug gekomen van de jacht samen met Esmé en had alles al gezien in de toekomst. Ze wist wat er te wachten stond en wat er van haar werd verlangd .. en van Edward ... en Renesmee. Ze huiverde en liep door naar de oude kamer die ze altijd perfect had gevonden voor een vergadering. Ze zuchtte en schoof alle stoelen een beetje tegenover elkaar zodat ze goed konden bespreken wat ze gingen doen. Ze beet peinzend op haar onderlip terwijl ze de stoelen langzaam verschoof en in haar hoofd plannen begon te bedenken. Dit was een gevaarljke situatie geworden. Terwijl ze de laatste stoel bij de rest schoof kreeg ze opeens een visioen. Ze schoof naar een stoel toe en ging erin zitten terwijl er een duideiljk beeld in haar hoofd afspeelde. Ze trok zonder op te kijken of haar hoofd te bewegen een pen uit haar zak en viste een stuk papier van tafel. 'Waarom heb je Bella niet vermoord? Het heeft toch geen zin om haar te laten leven Aro.' klonk Cacius' stem. 'Ik hou ervan om ze onder druk te zetten en Edward, Alice en die kleine Renesmee zullen zich bij ons voegen! Precies zoals je wilt Marcus.' klonk dit keer Aro's stem. Marcus liet een grom horen als bevestiging. 'Als ze zich maar niets in hun hoofd halen, die Bella krijgen we toch wel. Dat kind Renesmee is perfect als nieuw jongste lid van de Volturi. En die Edward en Alice kunnen we goed gebruiken.' klonk Cacius's stem weer. Alice had het hele gesprek op papier gezegd en liet alles trillend op tafel vallen terwijl ze uit haar trance kwam. Ze las het gesprek nog een keer over en begon nog wat heftiger te trillen. 'E .. E ... Edwaaard! PAAAP! MAAAM!' schreeuwde ze met trillende stem. Ze trok haar knieën op en wachtte af op wie er eerder zouden komen.

Esme hoorde dan geschreeuw. "Bella blijf alsjeblieft hier"zei ze tegen haar. Ze stond op en liep naar de kamer waar Alice zat. "Alice meisje wat is er mis"vroeg ze aan haar dochter. Ze had wel enkele ideeën wat Aro gezegd had tegen Edward,en wat hij had gedaan met Bella. Ze nam een stoel en keek Alice aan. Esme was bezorgder dan ze leek,maar angst school wel letterlijk in haar ogen. Ze trilde zelf heel lichtjes ze had nog nooit zoiets gezien als bij Bella. Even keek ze naar de kamer waar Bella was samen met Renesmee. "Alice wat heb je gezien dat er te gebeuren staat,en kan iemand me zeggen wat er gebeurd is met Bella"zei ze overdreven luid.

Alice keek op terwijl Esme de kamer binnen kwam terwijl ze Bella beval in het bed te blijven. 'Mam, A.. Aro! D .. e .. Volturi! Ze willen dat Edward, Renesmee en Ik zich bij hen voegen! En ze gaan Bella alsnog doden!' zei ze paniekerig. Ze pakte het blaadje waar ze het hele gesprek op had zitten overpennen op en schoof hem naar Esme toe. 'Mam, ik wil niet ... Edward en Renesmee willen het ook niet ... Bella gaat voor atijd dood!' zei ze zacht. Ze schudde haar hoofd radeloos en beet weer op haar onderlip. 'Ze wachten af tot er iets zwaks in haar zit .. dat Jane misschien haar gave kan proberen te gebruiken op haar. Anders handeld Aro het weer zelf af zoals hij vandaag al heeft gedaan!' zei ze nog steeds in paniek. 'Luister mam, Aro en Jane waren hier in Forks, ze hebben Renesmee en Edward als eerste ontmoet. Renesmee hebben ze ongedeerd gelaten voor zover ik weet ... Aro kwam Bella tegen terwijl ze op jacht was om Embry te vermoorden, hij noemde haar een mislukkeling, een zwakkeling. Hij wilde haar vermoorden, Cacius had hem dat opgedragen. Zelf kon die zak niet hier naar Forks toe komen. Edward wilde Bella redden, maar ze kon zichzelf niet verzetten omdat ze kort geleden nog zo hard was toegetakeld! Aro gaf Edward een paar compromissen en ... ' Alice stopte even terwijl ze alles in haar gedachte op een rijtje probeerde te krijgen. 'De Volturi zal hun belofte toch niet nakomen!' zei ze als aflsuiting. Ze liet haar hoofd op haar knieën vallen en schudde haar hoofd. 'Ik ben bang ... ik wil niet ... ik wil niet dat Edward of Renesmee word opgeleid tot Volturi. Ik wil mijn gave niet voor monsterlijke dingen gebruiken.' zei ze zwakjes. 'De Volturi zal snel weer komen.' zei ze.

Esme keek haar dochter aan en haar ogen werden groot. "Waar is die vader van jou"zei ze iets luider dan ze normaal sprak. Ze keek haar aan en balde even haar vuisten. "Alice,neem Edward en Renesmee even apart en vertel hun dit waneer je vader er is"zei ze tegen haar. Ze keek haar dochter angstig aan en ging naast haar zitten. "Rustig maar,Edward wil Bella niet kwijt je weet wat hij zelf dan ook doet,hij vind er wel iets op samen met Calisle"zei ze tegen haar. In haar ogen schuilde angst,maar Esme liet zich er niet door weerhouden. Ze gaf haar dochter een knuffel en zuchte. "Het komt goed"zei ze.

Alice knikte alleen maar naar Esme, 'Ik weet niet waar Carlisle is ... hij is steeds vaker weg.' zei ze zacht. Ze beet op haar onderlip terwijl ze strak voor zich uit bleef kijken, ze voelde zich opeens niet meer lekker en kreeg weer een visioen binnen. 'Aro, je moet snel terug gaan, ik weet zeker dat Carlisle iets gaat bekokstoven met die zoon van hem. Ze zullen zich verzetten! Je moet eerder gaan dan gepland! We moeten die Renesmee misschien eerder ontvoeren .. of die zwakkeling Bella, zij zou toch uiteindeiljk sterven!' klonk de stem van Cacius door haar gedachte. 'Natuuriljk Cacius, misschien kan ik Jane en Felix er alvast op uitsturen. Demetri kan achter die helderziende aan gaan.' klonk Aro's stem. Alice greep de leuning van de bank vast terwijl ze er hard in kneep. Haar knokkels werden witter teriwjl ze haar hoofd krampachtig naar Esme omdraaide. 'Esme .. nee .. mam! Ze hebben ons door.' siste ze. Ze vertelde Esme het hele verhaal dat ze had gezien, 'Jane en Felix komen Bella of Renesmee ontvoeren. En Demetri komt achter mij aan!' riep ze nog paniekeriger. Ze sloeg haar armen om Esme heen en sloor haar ogen. 'Mam, dit gaat fout .. ik ben bang..' zei ze zacht.

Jacob was kwaad, en dan mocht je uitkijken. Hij snoof en knalde in een simpele beweging de deur los en zag Alice en Esmé zitten. 'Hallo.' Zei hij kortaf en liep naar Alice toen, hij bleef op een meter afstand. 'Ik ben aangevallen .. meisje, klein, vijftien jaar oud.' Zei hij nog botter en keek Alice aan. Ze móest het weten, zij was immers de helderziende bloedzuiger. Jake keek naar Alice en haalde diep adem door zijn mond. Hij hield zij hoofd een klein stukje schuin. Hij haalde nog een keer adem en ontspande. 'Oké, kan iemand me vertellen wáarom de Vólturi hier in gódsnaam is!' Zei hij toen en keek Alice met een niet héel vrolijke blik aan.

Alice was net een beetje gekalmeerd toen opeens Jacob de vergader zaal in kwam stormen. Haar neus werd meteen gevult met en ondragelijke stank en ze onderdrukte een grom terwijl ze overeind sprong uit de bank. Ze luisterde naar Jacob terwijl hij vertelde wat er was gebeurd en beet op haar onderlip. 'Jane, dat was Jane.' zuchtte ze vermoeid. Ze liet zichzelf weer in de stoel vallen terwijl ze het blaadje waar ze op gekrabbeld had oppakte. 'De Volturi is hier omdat die jonkies er zijn geweest. Aro en Jane komen binnenkort weer terug .. Edward, Renesmee & ik moeten bij de Volturi treden anders vermoorden ze Bella. Aro vind haar te zwak, en heeft dat ook recht in haar gezicht gezegd. Bella is wéér aangevallen en Edward heeft toe moeten kijken. Demetri, Jane en Felix komen ove ongeveer 2 dagen om Bella óf Renesmee te gijzelen. Ze willen de weerwolven hier uitroeien en Bella móet sterven van Cacius. Omdat ze schijnbaar toch geen kracht heeft.' zuchtte ze. Ze perst haar lippen tot een strakke streep en bekek Jacob, dit was echt een chaos. 'Bella is gestoord geworden.' meldde ze nog triest mee.

Jacob keek Alice aan die haar verhaaltje vertelde. Toen de namen Bella en Renesmee vielen was het gebreurd, Jake's armen trilde. 'Bella. Is. Weer. Aangevallen?!' Zei hij met openegeklemde kaken. Jake gromde en haalde sneller adem. 'Dacht het niet,' Zei Jake na een korte stilte. 'Ik schop die Volturi-gekken uit Forks, al moet ik het álleen doen.' Hakkelde Jake naar Alice en hield zijn hoofd een stukje scheef en schudde er langzaam mee. 'Dit is niet waar ..' Siste Jake. 'Wáar zijn Bella en Renesmee nu? Arg .. rót op Paul!' Gromde Jake. Paul was weer eens door zijn hoofd aan het bléren. Dat deed hij steeds vaker. 'Ja, ik kom zo,' Zei hij toen en keek Alice aan.

Alice trok haar wenkbrauw op toen Jacob even over Paul begon en zuchtte toen. 'Renesme is bij Edward ... én Bella, als ik heb goed heb.' mompelde ze met verbeten gezicht. Ze keek even opzij naar Esme en sloot haar ogen. Geconcentreerd beogn ze Renesmee en Bella in gedachte te zoeken. 'Renesmee is bij Edward in de slaap kamer.' zei ze vaagjes terwijl ze verder begon te denekn. 'Bella ... ik weet het niet, ik hoor water stromen.' mompelde ze. Ze opende haar ogen weer terwijl ze even verward knipperde. Ze stond met een ruk op en liep naar de deur waar ze even door verdween. Ze kwam weer terug terwijl ze wat rustiger was. 'Ik weet niet wat ze aan het doen is maar ze is in de badkamer. Ik zag in gedachte dat ze voor derde vrouw wilde spelen.' mompelde ze zacht. Ze keek weer naar Jacob en vouwde haar handen in elkaar.

Jacob keek Alice aan terwijl ze alles vertelde. Hij keek naar de grond. Hij gromde iets onhoorbaars. Jake keek eventjes naar Alice. 'Water?' Een schok ging door hem heen. 'Dat kind gaat toch niet wéer klifduiken?' Zei hij tegen Alice. Jacob haalde opgelucht adem toen Alice dat ze aan het douchen was. 'Oké,' zei hij toen. 'Ik heb nog wat te doen, snel naar Paul.' Bromde hij en beende langs Alice heen. Jake had neit eens tijd gehad om eventjes doei, te zeggen. Hij bromde nog wat toen hij buiten stond en stak de sleuten in het portier, hij draaide het open en klom in de auto. Snel stak hij de sleutel in het contact en reed snel weg, richting Emely's huis.

Alice glimlachte droog naar Jacob terwijl hij zich zorgen maakte over Bella en Renesmee. Hij verdween zonder nog gedag te zeggen, 'Tot ziens allerliefste hond van Renesmee & Bella.' snoof ze. Ze hoorde een auto starten en wist dat Jacob weg reed, nog steeds vond ze het verschrikkelijk dat ze die mormels niet kon zien. Ze perste haar lippen weer op elkaar en sprong op de grote vergader tafel. 'Mam, volgens mij wilt papa niet helpen, hij ... is er nooit meer.' zei ze met verwrongen stem. Ze trok haar benen ook op tafel en ging in kleermaker zit zitten. 'Aro doet alles alleen als hij hier heen komt, maar Cacius en Marcus steunen hem in gedachte.' mompelde ze. 'Misschien wilt Carlisle niet tegen zijn oude vrienden vechten, of een plan bedenken om ze tegen te houden.' zei ze zacht.

Edward kwam binnen stormen,hij was letterlijk en figuurlijk in alle staten. "Waar is Carlisle"zei hij toch verbazend zacht. Hij keek zijn moeder en zus aan en balde zijn vuisten. "Als ze het wagen een stap hier te zetten,ik vermoord hun als ze het ook maar wagen een van jullie aan te raken."zei hij wat harder. De blik in zijn ogen sprak boekdelen. Edward meende dit. Nooit zou hij toetreden,maar ook zou hij niemand verliezen. "Wat ze Bella hebben aangedaan,daar aleen vermoord ik Aro voor. En Jane moet met haar fikken van Jacob afblijven."zei hij tegen de twee.

Alice had Edward al zien aankomen en de bui al zien hangen. Ze bleef rustig naar haar broer luisteren terwijl hij woedend zijn verhaal deed. 'Edward! Rustig!' siste ze wanhopig. Ze schoof naar voren met haar tengere lijf en ging voor haar broer staan terwijl ze haar hand slapjes op zijn schouder liet zakken. 'Carlisle ... ik weet niet waar hij is. Hij begint op mijn zenuwen te werken die gek! Ik snap neit waarom hij zich niet laat zien.' mompelde ze. Ze beet op haar onderlip, 'We zijn machteloos nu, we moeten goed op onzelf passen, Jane, Felix en Demetri komen eerder terug.' zei ze zacht. Ze deed een stap achteruit en wachtte op de woedende reactie van haar broer, ze snapte het heel goed.

Edward keek zijn zus aan en snoof even. Zijn vader mocht hier wel tevoorschijn gaan komen. Of was hij bang voor de Volturi. "Als ze het ook maar wagen om een van jullie aan te raken,dan zullen ze is zien waar ik in staat ben. Ik gebruik mijn gave niet voor slechte dingen,niemand van ons. Iedereen moet in het huis blijven vanaf nu"zei hij tegen haar. "Alice,jij blijft ook binnenn,we weten maar al te goed in wat Demetri,Felix en Jane kunnan. Dat hebben wezelf al gevoeld en gezien"zei hij tegen zijn zus,hij keek haar even aan en zuchte kort.

Alice hief haar schouders, 'Ik weet het, Renesmee en Bella zijn nu heel erg in gevaar. Ze gaan iemand proberen te gijzelen. Ze zullen niet stoppen voordat wíj bij de Volturi treden, ze houden zelfs geen rekening met pap!' meldde ze droog. Ze fronste haar wenkbrauwen terwijl ze een blik op Esme wierp. 'Sorry mam, we mogen neit zo over papa praten.' zei ze zacht. Ze zakte moedeloos in een van de stoelen die ze had neer gezet. 'Ik kan me heus wel redden Edward, ik zie aanvallen trouwens toch al veel eerder aankomen dan ze gebeuren!' zei ze lachend.

"Toch Alice blijf binnen. Ik trek erop uit,ik moet gewoon even helder kunnen denken. Let op Bella en Renesmee,beiden"zei hij tegen hun. Hij keek zijn zus aan en glimlachte kort. Dan liep hij weer door de deur. Maar draaide zich nog even om. "Zodra je weet wie ze eerst aanvallen,zeg het tegen iemand van ons"zei hij tegen haar. Dan keek hij naar de raam en liep dan ook weg en sloot de deur achterzich.

'Het is voor jou net zo gevaarlijk als voor ons Edward!' zei ze verontwaardigd. 'Ik weet zeker dat Renesmee veilig is bij Jacob maar van Bella weet ik het niet zeker, ze is niet lekker in haar hoofd nu, ze is depressief gewroden door die aanvallen, ik krijg geen duidelijk beeld van haar ... Ik hoor alleen water.' riep ze haar broer na. Ze za hem vertrekken en riep hem nog een keer hetzelfde na in gedachte. Langzaam liep ze weer naar Esme en aaide lieflijk over de schouder van haar moeder. 'Nou mam, daar zitten we lekker mee.' zei ze droog.

Carlisle duwde de ernome deur van de zaal open. 'Waarom loopt Edward weg?' Vroeg hij. Hij had geen blik of niets gekregen van zijn zoon en Carlisle liep naar Alice waar hij bij ging staan. 'Ik heb met Aro gepraat, ofja .. met Jane, ze komen over ene half jaar terug, dat moest genoeg denktijd zijn voor ons.' Zei Carlisle met opeengeklemde kaken. Hij keek naar Esme. 'Ach, hallo Esme!' zei hij en gaf haar een kus op haar mond. Carlisle keek naar Alice.

Esme keek op toen ze de deur weer hoorde open gaan. Daar zag ze Carlisle tevoorschijn komen. "Edward loopt weg,omdat hij moet denken over wat hij moet doen met deze hele zaak"zei ze tegen hem. Ze gaf hem een knuffel en keek Alice even aan. "Carlisle geloof je ze,Alice denkt namelijk dat ze hier veel eerder gaan zijn"zei ze tegen hem en zette zich terug neer naast Alice. Waarschijnlijk logen ze hem voor,maar de waarheid was het iniedergeval niet. "Edward zit in de bossen"zei ze ter informatie tegen hun.

'Voor zijn problemen weg lopen gaat niet lang meer lukken ..' Zei Carlisle en bromde iets. 'Klopt .. Aro is zo glad als een aal.' Zuchtte hij. 'Ik denk dat Alice voor nu gelijk heeft, ze komen véel eerder dan ik denk ..' zei hij tegen Esme en Alice. Carlisle nam diep adem. 'Is er een weerwólf bij Renesmee?' Zei hij toen en keek iets bezorgder. 'Oh, als het Jake is maakt het niet uit ..' zei hij toen met een grijns. Carlisle zuchtte. 'Oké, ik moet hem maar eens opzoeken denk ik.' Zei Carlisle en keek nog eventjes naar Alice.

Alice keek op naar Carlisle die binnen kwam stormen, dit had ze niet zien aankomen. Ze ging verontwaardigd in een stoel zitten terwijl ze Esme het woord liet doen. Ze bestudeerde de houding van haar vader. 'Hm-hm.' beaamde ze het verhaal van haar vader. Ze zwaaide haar benen over de rand van de stoel waar ze in zat en trok een beteuterd gezicht. 'Jake is bij Renesmee, boven dacht ik.' zei ze. 'En Bella is op een plaats waar ontzettend veel water is. Is de douche al over gestroomd? Ik hoor helemaal niets.' zei ze zacht. Ze knikte alleen maar naar haar vader en froste nog dieper.

"Hij loopt niet weg weet dat wel. Hij moest nadenken waneer zijn hoofd helder was,hij heeft het er erg moeilijk mee,moeilijker dan ons allen"zei ze tegen Carlisle en keek even naar buiten,maar zag haar zoon nergens vanvoor in de bossen. Toen keek ze weer naar hun en knikte naar Carlisle. "Ik denk wel dat Renesmee is gaan kijken"zei ze tegen haar dochter,dan keek ze pijnzend naar de grond,als Demetri,Felix en Jane voor kwamen dan hadden ze problemen. Jane had Edward al eerder aangevallen,en Bella is op het moment zo zwak dat ze niets meer aan kon.

Alice keek naar haar moeder en knikte kort, 'Edward heeft het moeilijk ... maar wat wil je dan ook? Je partner is net ter dood veroordeeld.' zei ze droogjes. 'Zijn enige kind wordt in een kwaadaardige familie opgenomen.' ging ze verder. Ze beet op haar lip, 'En zelf is hij ook nog in gevaar. Ik zie het echt niet meer zitten omdat Volturi nog eens onder ogen te komen hoor.' zei ze richting haar ouders. Ze draaide zich weer een slag om en maakte zich klein, in deze situatie was zij zelfs bang..