Op onderzoek

Aro liep bij het verborgen meer. Hij had van kennisen door gekregen dat er een vampier plaag was geweest in dit gebied. Hij had besloten zelf op onderzoek uit te gaan en hier stond hij dus ... Hij begon heen en weer te lopen en dacht aan wie hij hier zou moeten treffen. 'Edward ... Bella ... Carlisle.' mompelde hij. Hij grijnsde en dacht aan Bella, die had hij alleen nog maar als mens gezien. Hij liet een lach horen die vogels deed opstuiven en hield meteen zijn mond weer, een vieze lucht drong zijn neusgaten in. 'Jakkes, getver!' brulde hij boos. Hij kneep zijn neus dicht en probeerde de stank te negeren, dit had hij nog nooit mee gemaakt! Dit was een vreselijke geur, die kende hij vaag ... maar van wát? Hij gromde laag en draaide zich langzaam om, hij had de voetstappen al van ver gehoord maar wist niet wie het was.

Renesmee had het huis van haar familie even achter zich gelaten om wat voor zichzelf te doen. Edward had haar eigenlijk niet willen laten gaan, omdat het gevaarlijk was volgens hem, maar hij vond alles de laatste tijd te gevaarlijk voor Renesmee. Op een voor haar sloom tempo liep ze door de bossen en kwam uiteindelijk op een pad terecht. Ze rook de weerwolven hier overal, maar de geur was niet heel vers meer. Jake was hier zeker geweest en misschien wel Embry. Ze had de andere leden van de roedel nooit ontmoet. Alleen Jacob verscheen af en toe, al vond hij dat hij de gevaarlijk voor haar was. Plots rook ze een nieuwe geur en stond stil om een snelle blik op haar omgeving te bekijken. Ze zag een schim in de verte. De geur vertelde dat het een vampier was, maar deze was onbekend. Gedreven door haar nieuwsgierigheid deed ze langzaam een paar passen dichterbij.

Aro zag in het duister een silhouet opdoemen. Hij herkende de geur van de Cullens zwak en stond meteen op. Hij was in een reflex voor Renesmee terecht gekomen en snoof, die geur kwam ook een beetje van haar af. Hij glimlachte aarzelend naar het meisje en perste zijn lippen daarna tot een strakke streep terwijl hij langzaam haar hand pakte. 'Hmm, intresant. Edward en Bella?' mompelde hij terwijl hij in haar gedacht zocht naar nog meer aanwijzingen. 'Renesmee? Wauw.' zei hij terwijl hij lachend haar hand los liet en zijn fel rode ogen strak op haar gericht hield. 'Wel hallo Renesmee, ik ben Aro.' stelde hij zichzelf voor terwijl hij om zich heen keek of er nog iemand was.

Ze keek op toen de vampier plotseling voor haar verscheen. Hij leek heel dicht bij nu. Ze keek naar zijn ogen en zag dat ze rood waren. Ook zijn geur voldeed aan de beschrijving van de Volturi waar haar vader eens over vertelde. Renesmee schrok even toen hij haar hand pakte, maar merkte toen dat hij haar gedachte las. Toen hij daarna tegen haar sprak glimlachte ze even. 'Aangenaam Aro. Leider van de Volturi is het niet? Mijn vader sprak kort geleden nog over u' zei ze vriendelijk tegen hem. Ze wist niet wat ze kon verwachten en hij leek haar best beleefd als het om normale zaken ging dus hield ze zich maar kalm. 'U kunt gedachtelezen. Net als mijn vader' zei ze daarna, omdat ze zijn kracht opgemerkt had. Er waren dus nog meer vampiers die dat konden, maar dat van Aro werkte dus wel wat anders.

Een meisje, met blond haar kwam op Aro afrennen. Vlak achter hem verscheen ze. 'Een goede dag samen.' Sprak ze beleefd. Ze keek Renesmee aan. 'Een dochter van Cullen, zie ik.' Sprak Jane formeel. Ze grijnsde en keek eventjes naar Aro. 'Aro .. er zwerven hier weerwolven rond .. dit kan niet kloppen..' Zei ze zachtjes tegen hem. Ze knikte eventjes naar Renesmee. Jane was net een paar jaartjes ouder dan Renesmee. 'Jane aangenaam.' Zei ze terwijl ze net iets achter Aro bleef staan.

Aro glimlachte naar Renesmee en knikte. 'Dat heb je goed, samen met nog 2 andere ben ik leider van de Volturi.' zei hij met een vreemde ondertoon in zijn stem. Hij bleef rustig voor Renesme staan en luisterde aandachtig naar alles wat ze te zeggen had. 'Jou vader hé? De zoon van mijn goede vriend Carlisle? Ach het was triest toen hij zich bezig hield met dat mens ... Bella was het gok ik?' zei hij emotieloos. Hij grijnsde om Renesmee's laatste woorden. 'Alleen als ik iemand aanraak kan ik dat hor.' zei hij lachend. Toen hoorde hij Jane's fluwele stem en draaide zich om terwijl hij zijn vreemde misvormde lach liet horen. 'Jane liefje!' riep hij terwijl hij haar toeknikte en rustig bleef ondanks alles wat ze vertelde. 'Hm-hm, ik meende al zo'n vieze geur te ruiken. Dit is abnormaal.' sprak hij nog altijd beleefd. Hij knikte nogmaals naar Jane en richtte zich toen weer op Renesmee.

Renesmee keek naar de blonde vampier die aan kwam rennen en vroeg zich af of ook zei iets van een speciale kracht had. Ze was redelijk jong geweest toen ze in een vampier werd veranderd. Renesmee schatte haar een jaar of 15. Toen ze sprak knikte Renesmee even vriendelijk en keek daarna weer terug naar Aro. Ze hoorde zijn vreemde ondertoon en voelde gewoon dat er iets niet helemaal in de haak was. Toen hij het had over haar vader knikte ze en toen hij begon over haar moeder siste ze even laag. 'Spreek niet zo over mijn vader en moeder. Ze is een geweldige vampier' zei Renesmee nog steeds beleefd, maar met een lichte toon van woede die door haar stem klonk. Toen ze over de vieze geur begonnen wist ze al waar ze het over hadden. 'Ja we hebben een roedel weerwolven hier. Ik zou ze maar met rust laten als ik u was. Ze zijn nogal opvliegend' zei Renesmee tegen de twee.

'NEE, NEE, NEE!' Gilde Jane's hoge stem richting de mensen. 'Verdomme..' Schold het meisje en keek Aro aan. 'Bella een vampier, dan is ze gebeten .. dat betekend .. verdrag.' Siste ze zachtjes en keek naar Aro. Ze gromde iets. 'En of ik die honden ga opzoeken!' Zei ze tegen Renesmee en grijnsde breed. Jane rekte zich uit. 'Exscuseer, ik moet wat zaakjes regelen.' Zei ze zachtjes en verdween weer net zo makkelijk en snel weg tussen de bomen.

Aro keek Renesmee lang aan en liet een flauwe glimlach zien. 'Vampier zeg je?' mompelde hij bedachtzaam. Hij keek verschrikt naar Jane en snapte wat ze bedoelde. 'Ik ga ze natuurlijk met een bezoek van mij vereeren.' zei hij richting Renesmee terwijl zijn gedachte naar Jane vlogen. 'Jane liefje?' vroeg hij aarzlend terwijl hij de blonde schoonheid tussen de bomen zag verdwijen. 'Ntuurlijk gaan we ook even een bezoekje aan Carlisle brengen.' merkte hij op.

Renesmee schrok even van Jane haar reactie. 'Het maakt niet uit. Jake en de rest laten ze wel met rust. Ik weet het zeker' zei ze tegen haar voor ze kon verdwijnen. Wat moest ze nou opeens gaan regelen? 'Ja vampier' zei ze tegen Aro. 'Toen ze mij zegmaar kreeg zou ze dood gaan dus moesten ze haar wel vampier maken' zei Renesmee eerlijk. Ze maakte zich behoorlijk zorgen om Jake. De rest kende ze niet, maar ze vond dat die zich wel konden redden, maar Jake was zo woedend de laatste tijd. Hij werd snel boos op al de vampiers en weerwolven om zich heen. 'U kunt natuulijk een bezoek brengen aan Carlisle en de rest van mijn familie. Zou u me willen excuseren ik moet even met iemand praten' zei Renesmee tegen hem. Ze zou zo wel weer even met Jake gaan praten.

Aro glimlachte weer naar Renesmee en liet zijn vreemde verminkte lach weer horen. 'Dus jij bent de oorzaak van het feit dat ze vampier is? Intresant.' zei hij droog. Hij stapte weer naar voren en stond in een reflex weer voor het kleinere meisje. 'Dus jij bent zeker half mens, half vampier?' mompelde hij. Hij nam haar hand weer stevig vast en haalde zijn neus op, 'Jij kan wel eens gevaarlijk voor de vampier wereld zijn jonge dame.' zei hij terwijl hij haar laatste verzoek negeerde.

Renesmee knikte weer toen hij haar de oorzaak noemde van dat Bella nu vampier was. 'Anders was ze het ook wel geworden. Ze wilde heel graag en de hele familie stemde ervoor dus' zei Renesmee eerlijk tegen Aro. Ze keek nog eens naar zijn rode ogen. Het was heel anders dan het goud achtige wat ze gewend was van de vampiers hier. Toen hij het had over dat ze half mens, half vampier was keek ze hem aan. 'Ja ik ben half vampier' zei ze tegen hem en voelde dat hij haar hand weer pakte. Ze merkte dat hij niet op haar verzoek in ging. 'Euhm gevaarlijk? Ik ben opgevoed door ouders die geen mensen aanvallen en zich goed verborgen houden. Waarom zou ik een gevaar zijn?' zei ze aarzelend tegen Aro. Ze had zichzelf nog nooit als een gevaar gezien.

Aro grijnsde naar Renesmee en knikte alleen, 'Hm-hm, dat geloof ik graag. Die Edward straald bezorgdheid uit ... ik wil hem graag weer eens zien.' mompelde hij voor zichzelf. Hij liet Renesmee weer los en haalde zijn neus nogmaals op. 'Zeg ... Renesmee? Welke kant moet ik uit om bij mijn vriend Carlisle tekomen? Jou opa?' vroeg hij weer met een gemene grijns. Hij deed een stap achteruit om minder dreigend over te komen. 'Natuurlijk moet ik even met Jane liefje overleggen.' zuchtte hij tegen zichzelf. Hij wreef in zijn handen terwijl hij weer met een brede enge glimlach naar Renesmee keek, 'Dit is allemaal zo intressant.' zei hij lachend. Hij begon weer verminkt te lachen en hield stil toen die vreselijke weerwolven geur zijn neus binnen drong. 'Maar ... eigenlijk is het tegen de regels. Ik had alleen toestemming gegeven om die Bella te laten veranderen in een vampier .. ,niemand meer.' zei hij met getuittelippen. 'Ik vind het triest dat jou misshien iets zal overkomen.' zei hij nog steeds formeel.

'Er overkomt haar niets ..' Gromde en stem naar Aro en twee bruine wolvenogen staarde naar de vreselijk stinkende vampier. 'Je blijft met je fikken van Nessie af, anders scheur ik je in stukjes.' Gromde Jake en stapte uit de shaduw. Hij keek naar Aro en gromde kort, deze lucht was niet te weerstaan, hij zou hem zo naar zijn strot kunnen vliegen als Jake niet oppaste. Jake hield zich in en ging naast Renesmee staan.

Renesmee wees een kant op toen Aro vroeg waar hij moest zijn. 'Die kant' zei ze snel en keek hem aan. Toen hij over haar begon voelde ze haar hart bonken in haar keel. Hij zou haar of haar familie toch niets aan doen. Ze deed aarzelend een stap achteruit. Ze was even sterk als een vampier, maar ze was nog niet volgroeid en Aro had zijn handlangers. Ze zou het nooit alleen tegen hem op kunnen nemen en dat was ze ook niet van plan. Plotseling hoorde ze een vertrouwde stem. Al snel kwam de roestbruine wolf de bosjes uit gestapt. Jake ging naast haar staan en ze kroop tegen hem aan en stopte haar hand in zijn vacht om hem te aaien.

Aro keek op naar een roestbruine wolf die de bosjes uit kwam. 'Fascinerend.' jubelde hij. Hij keek naar de kant waar Renesmee had gewezen en knikte kort naar haar. 'Dankjewel, ik verheug me erop Carlisle weer te zien.' zei hij terwijl hij even snel naar Jacob keek en toen weer naar Renesmee. 'Ik hoop je snel weer te zien Renesmee, het was een genoegen om jou te ontmoeten, erg speciaal.' beaamde hij lachend. Zijn verminkte lach schalde weer door het gebied van eht verborgen meer. 'Tot ziens Renesmee liefje.' zei hij zoetjes terwijl hij binnen een paar seconden verdwenen was uit het zicht.

(topic uit :'D Opweg om andere af te slachten)

Renesmee keek hem aan terwijl ze dicht bij Jacob bleef staan. 'Tot ziens Aro' zei ze zo vriendelijk als mogelijk. Toen hij verdwenen was keek ze Jake aan en sloeg haar armen in een snelle beweging om de wolf heen. Haar gezicht verstopte ze in zijn vacht. Ze voelde hoe het nat werd onder haar ogen. Aro was gewoon de engste vampier die ze ooit had gezien. Wat zou hij met haar familie gaan doen? Wat zou hij met haar gaan doen? Was ze echt een gevaar? Had hij gelijk? Het was allemaal een beetje teveel voor haar. Vandaar de tranen die naar beneden vielen in Jake's vacht. Gelukkig was hij er, anders had ze niet geweten wat ze nu zou moeten doen.

(Haay, lieve Renesmee :3 ik post ff hier niet, aangezien Jake door Jane wordt aangevallen op het weiland, je mag wel komen hoor )