Rondzwerven.

Kiki keek suf om zich heen, ze was nu al een paar maanden weerwolf, als het goed was al een half jaar. Ze was al aardig bedreven in het behouden van haar zelfbeheersing. Kiki keek rond, als die smerige bloedzuigers maar niet opdaagde. Ze zuchtte. Waarom was ze niet bij haar oude roedel gebleven? Waarom moest ze zonodig weg? Ze wist het zelf niet eens. Opeen ving haar neus een lucht op, de lucht van.. bloedzuigers.

Door het bos liep Alice. Haar korte zwarte haren waperde in de wind en ze sloeg haar armen over elkaar. Haar huid voelde ijskoud aan, maar dat was ze gewend. Ze liep sneller door het bos, blij dat ze even buiten school was, opeens rook ze een geur .. ze werd bang van die geur maar zou zich niet omdraaien om vervolgens hard weg te rennen. Ze begon harder te lopen naar de plek waar ze de geur rook en bleef plots staan, waarom liep ze? Ze maakte haar strakke jas open en in een flits was ze weg, ze sprong in bomen en vloog zowat door het bos. Ze wist nu al een jaar dat ze een vampier was en kon er goed mee leven, ze voedde zich met dieren en leit mensen rustig leven. Ze kon ooit nog haar zelfbeheersing verliezen maar dat zou zelden gebeuren. Ze kwam uit bij een open plek en volgde de geur verder, toen ze verder liep botste ze haast tegen Kiki op en schrok lichtelijk. Ze keek haar aan met haar karamel gouden ogen en schrok lichtelijk, langzaam liep ze achteruit.

Edward kwam aanlopen met zijn normale grijze jas aan en zwarte t-shirt. Een geur drong tot hem door. Hij was meteen voorzichtig heel voorzichtig. Ook de geur van een vammpier bereikte zijn neus. Hij liep kalm door maar op zijn hoede. Angst las je niet af in zijn goud/gele ogen. Je kon van zijn gezicht ook geen emotie halen. Zijn huid was zo wit als een laken en zijn temperatuur was ijzig koud. Edward zette elke stap met veel onrustheid. Toen zag hij ze. De weerwolf en de vampier.

Rustig keek Kiki naar de grond tot de geur van vampier sterker werd. Toen gebeurde het. Een ijskoude huid botste tegen haar op en keek haar aan. In een reflex draaide ze zich om en keek récht in de ogen van 1 van die vieze bloedzuigers. Een diep gegrom kwam opzetten vanuit haar borstkas. Ze keek in de ogen van de vampier. Tot er een andere vampier bij kwam staan. Wat moesten al die bloedzuigers toch in dit deel van het bos? Kiki gromde nog steeds. Ze was nog niet van plan iets te zeggen.

Alice rook nog een geur.. een broerderlijke geur. Ze hoorde Kiki grommen en trok haar lip omhoog. Ze liet een harde grom horen en haar hoektanden glinsterde gevaarlijk. Ze keek Kiki strak aan en gooide haar zwarte korte haren met een zwaai naar achter. 'Wat doe je hier.' vroeg ze met een hoge engelen stem. Ze vergat haar aanvalshouding en rechtte haar rug. 'Ik ben Alice.' zei ze droog. Ze keek nonchalant naar Kiki en begreep meteen dat het een weerwolf was. Ze hield het meisje strak in de gaten en zuchtte.

Edward socialiseerde niet met weerwolven,aleen met vampieren maar dat ging zelfs moeilijk. Hij keek naar de twee en snoof even. De weerwolf moest niets proberen want dan zou hij inspringen. Hij sprong op een rots die ergens verder op stond maar nog steeds in hun zicht. Hij ging daarop staan en hield alles maar dan ook alles in de gaten. Niet mocht er nu fout gaan. Ze waren nu op neutraal gebied,maar wel bijna over de grens.

Ook Bella liep door het bos. Ze struikelde half over de wortels van de bomen en rolde uiteindelijk uit een struikje toen ze 3 mensen zag staan. Er waren 2 bij die bloedmooi waren, ze had de stem van eht meisje gehoord en was geschokt, en jaloers, hoe kon ze zo'n mooie stem ehbben. Ze draaide zich op haar kont en stond uiteindelijk op. 'Eeh.. sorry, ikke... ben Bella..' zei ze droog. Ze bestuudeerde de gezichten van de mensen maar die waren onleesbaar. Ze richtte zichop de jongen, ook bloedmooi, zijn huid van marmer. Ze probeerde zichzelf te dwingen hem niet aan te raken en staarde naar de grond, de sfeer was eerst slecht maar door het bloedmooie meisje veranderde het even. Ze keek nu ook naar KIki en glimlachte.

Kiki gromde nog steeds, maar nu rechtte ze haar rug. Ze keek naar de vampiers. 'Kan ik ook aan jullie vragen.' Zei ze met een lage ingenomen stem. Ze keek naar Alice. De kans was groot dat ze deze vampiers niet aan konden. Ze zuchtte even. 'Ik ben Kiki.' Zei ze toen. Ze gromde nog steeds. 'Ook aan ronddwalen,' Zei ze toen met een neutrale stem.

Edward zijn blik viel op het meisje een mens. De drang naar haar bloed was sterk haar geur drijfde hem tot rare dingen. Tot de geur van die weerwolf hem weer beheerste. "Edward"zei hij zonder enige greintje emotie maar met een zachte stem,die toch zo ijzig klonk. Hij keek naar Bella en knikte maar naar haar. "Zo kun je het noemen"zei hij.
Geen andere geuren of geluiden drongen tot hem binnen buiten die van de vampier,de mens en de weerwolf.

Alice keek Kiki aan, 'Tsja, ik ben hier gewoon, kan geen minuut langer in de school blijven.' zei ze droog. Ze deed alsof de weerwolf gelijk was aan haar en draaide zich om naar Edward, zijn geur .. het was erg bekend. Ze draaide zich meteen om naar een meisje dat uit de struiken kwam rollen. 'Zo ... Bella?' zei ze droog. Ze bekeek het meisje en dwong zichzelf neit naar haar toe te gaan om haar vervolgens te bijten. Alice liep toch nog op het meisje af en gaf haar een hand. 'Aangenaamd, ik ben Alice.' zei ze kort. Ze keek weer naar Kiki en stapte wat naar achter, zo vormde ze alle 4 een kring.

'Je mag wel uitkijken, bijna over grensgebied, je kent de gevolgen van het verdrag.' Zei ze plechtig tegen Edward én tegen Alice. Ze grijnsde. Zodra die bloedzuigers maar 1 poot over de grens zouden zetten, was het haar beurt! Ze grijnsde bij die gedachte. Die vampiers, dat meisje, ze kreeg een neiging van haar geur, ze had iets aparts. Ze kon nu niet praten over weerwolven en vampieren, nú moest ze liegen!

Bella keek naar de 'mensen'. 'Stoor ik soms?' vroeg ze onhandig, haar blik sceptisch. Ze keek de 3 weer een voor een aan en haar blik bleef op Alice hangen die opeens voor haar stond. 'Eeh, hoi Alice.' zei ze aarzelend. Ze glimlachte en luisterde naar de woroden van Kiki, ze snapte er niets van. Ze richtte haar aandacht weer op Edward en bleef zijn perfecte gelaatsstreken bekijken. Hij was net een griekse god. Ze had zin om zichzelf in het gras te laten vallen maar weerhield zichzelf ervan. Ze glimlachte droog voro zich uit en merkte de dreigende toon die de 'mensen' aanhielden.

"Weet ik,dit is neutraal gebied en we overschreiden de grens niet,we komen hier niet met slechte intensie's"zei hij en sprong op de grond waarbij hij naast Bella stond en haar even aankeek. Hij wou haar bijten maar,kon niet. Hij leefde van dieren niet van mensen. Een vegetariër dus. Alice leek hem vaag bekend voortekomen maar hij kon haar niet juist plaatsen. Kiki daaraantegen was zo'n typische weerwolf die niets aan haar voorbij liet gaan. "Kijk zelf ook maar uit"zei hij. "Je mag best blijven,ik heb er geen probleem me en Alice denk ik ook niet"zei hij vriendelijk tegen haar.

Alice gromde korte naar Kiki, 'Ik heb niets met het verdrag te maken.. Onze voorouders hebben eht gesloten, wij hoeven ons er neit aan te houden.' zei ze bits. Ze liep wat dichter naar Edward toe en luisterde niet meer verder naar Kiki, ze wist nu ook dat ze neit meer over vampiers en weerwolven kon praten. Ze liet het opgewonden gevoel wegglijden en draaide zich om naar Edward. 'Ken ik jou niet ergens van?' vroeg ze. Haar stem was weer hooge en engel achtig. Ze wist dat ze er mooi uitzag en had dan ook de blik van Bella egzien toen ze haar bekeek. Ze glimlachte bitter naar Kiki en bleef Edward aanstaren, 'Ik heb geen probelemen hoor.' zei ze. Ze staarde nu naar de grond en verschoof haar voeten langzaam.

Bella keek naar de onderwerps verandering die de personen deden. Ze glimlachte naar Edward die naast haar was komen staan, ze vond het vreemd, heo kon hij zich zo snel voortbewegen? Ze zuchtte en werd wat geïrriteerd, waarom waren ze allemaal zo perfect? Ze glimlachte toen Edward antwoordde dat ze mocht blijven. Ze was opgelucht en keek Alice en Kiki ook dankbaar aan. Ze probeerde Edward neit aan te raken en merkte een vlieg op die op zijn huid kwam zitten. Ze had een hekel aan vliegen en wou hem wegslaan. Tijdens haar beweging raakte ze zijn huid aan ... het was koud.. net als steen. Ze verstijfde en zag toen de gouden ogen pas die hij en Alice hadden.. vreemd. Ze keek toen naar Kiki, die nog steeds vijandig was.

"Het kan zijn dat je me kent,je komt me ook wel bekent voor" zei hij. Toen voelde hij de warme hand van Bella op zijn ijzig koude huid. Hij keek haar even afwachtend aan en keek haar met zijn goud/gele ogen aan. In zijn ogen was Bella iets speciaals,iets kostbaar,maar iets fragiel. Hij zou haar dus nooit echt een knuffel kunnen geven die echt hard was want dan zou ze ppijn hebben.

Toevallig kwam Mimi voorbij, uiteindelijk was ze hier ook maar wat aan het rondzwerven zoals iedereen hier aan het doen was. Dan ineens zag ze dat hier al een paar soorten waren, maar welke soorten wist ze helemaal niet. "Hoii... Ik stoor jullie hier hopelijk toch niet?" zei ze dan maar ineens tegen hun allemaal, wachtend op hun antwoord daarna keek ze hun allemaal even aan één voor één.

Alice keek Edward lang aan .. ja ze kende hem best wel goed nu ze eraan terug dacht. Ze haalde haar schouders op en zag nog iemand voorbij komen. Ze trok haar wenkbrauwen op toen ze tegen hen begon te praten. 'Tuurlijk stoor je ons niet, we waren net gezellig aan het praten met Kiki hé Bell en Ed?' zei ze zo gewoon mogelijk. Ze bestuudeerde Mimi en wist vanaf het begin al dat ze een vampier was, ze waren nu in de meerderheid en konden Kiki zo aanvallen ... maar dat was verboden. Ze grijnsde licht en zag uit haar ooghoeken hoe Bella langs de huid van Edward ging. Ze voelde haar adem stokken, zometeeen kwam eht mens achter hun geheim. Ze probeerde zo nonchalant mogelijk te kijken.

"Ik ben trouwens Mimi." stelde ze zichzelf maar voor, en ze keek naar het eerste soortgenoot die tegen haar sprak. "En jij bent...?" vroeg ze haar dan daarna, en ze wachtte op haar antwoord daarna keek ze ook nog naar de anderen.

Kiki keek naar de vampier die er bij kwam, de smerige geur die haar neus binnenkwam werd nu écht ondraagelijk! Ze zuchtte even, misselijkheid en een drang om aan te vallen werden groot. Ze weerhield zich. 'Ik ben een beetje misselijk,' Zei ze trillerig. Die vampieren zouden wel moeten weten waarom, ze wagelde zelf immers ook van háar geur. Ze keek naar Edward, hij was vele malen sterker dan haar, maar met een mens erbij.. Kiki deed een stapje naar achteren.

Edward keek met enige bezorgdheid naar Kiki en liep naar haar toe. "Ga,als je je ziek voelt"zei hij en liep weer terug naar Bella en Alice hij keek even naar Mimi en rolde met zijn ogen. Hij keek Bella aan en glimlachte zachtjes.

'Nou, ik moet denk ik gewoon wat eten, ik ga wat verscheuren.' Siste ze zachtjes tegen Edward. Ze zuchtte even. Daarna rende ze naar links, een andere kant van het neutrale gebeid waar wel eens herten liepen, die kon ze wel eten. Toen Kiki uit het zicht was veranderde ze snel in een wolf en rende al achter een voorbij schietend hert aan. Je hoorde nog een paar zware poten op de grond dreunen.

Kalm als altijd kwam Carlisle aanlopen, hij had zijn handen in z'n zakken gestoken en keek naar de Vampieren en het mens wat daar een gesprek voerde. Hij ging en er kalm bij staan en keek met ongeloof rond, die 2 vampiers, waren dat.. Edward en Alice? 'E-edward? Alice?' Hakkelde hij naar ze. Hij keek even naar het meisje. 'Hallo,' Zei hij toen wat zachter. Hij keek rond, waren dat zijn kinderen? Hij was bang geweest, hij had gevreest voor het ergste. Hij wist wel dat zijn kinderen altijd goed opletten, maar je wist niets zeker, hij keek naar de grond.

Edward keek naar de man die zijn naam had gesproken. Hij bekeek hem van kop tot teen en ook hij kwam hem bekend voor. "Carlisle"vroeg hij zachtjes aan hem en bekeek hem even. Hij snapte het niet eerst Alice dan Carlisle maar echt plaatsen kon hij ze niet waren ze familie ofzo.

Mimi keek naar de ene vampier die erbij was gekomen vast de vader van Edward en Alice. "Hallo." zei ze dan maar terug tegen hem. Toen keek ze naar Edward die ineens met zijn ogen rolde. Ze is zelf ook een vampier, maar ze hoorde gelukkig niet bij hun familie daar is ze wel blij om. Ze hoopte alleen wel dat ze vrienden/vriendinnen kon worden met hun.